yıllardır peşimi bırakmayan ruhsal çöküntü durumu dertlerin içimde düğümlenmesi mi desem, hayattan bıkma noktasına gelmek mi desem, bir şeyi bile beceremiyormuş gibi hissetmek mi desem bilemiyorum. Önceden bu kadar yoktu bu yıl aşırı ağır gelmeye başladı öyle bir durum ki en sevdiğim aktiviteyi bile 2. dakikasında sıkılıp bırakıyorum. Gram zevk almıyorum. Ağlayasım çok geliyor bir türlü dökülmüyor göz yaşı. yorgunum çok yorgun ruhsal terapi bile kesmeyecek kadar yorgun.
Hiçbir şeyden zevk almamak. önceden çok severek yaptığı bir şeyi bile yapmak istememek. sürekli geçmişi ,geçmişte yaptığı hataları düşünmek. her konuda kendini suçlamak , pişmanlıklarının artması. gelecekle ilgili kötü şeyler düşünme. sürekli akla gelen intihar etme isteği. sebepsiz yere ağlama krizleri. Hiçbir şeye gülememek , hiçbir etkinlikten aktiviteden mutlu olmamak... ve büyük ihtimalle bu başlığı okuma teşebbüsünde bulunduysan sen de bu illete katıldın demektir.
En büyük belirti "istememek " hayata dair ne varsa yapılması gereken , onu istememek ama sürekli uyumak istemek. Bu kişinin uyuyarak kendini hayattan koruma stratejisi.
Depresyon kötü şey. Depresyonda olduğunu düşünen kişiler profesyonel yardım almalı.
