Çocukluk döneminde okunan Kemalettin Tuğcu kitaplarıdır.
O zamanlar ne sömürüldük arkadaş!
Salya sümük, gòzler davula dönmüş, hıçkırarak okurduk o kitapları!
Herkes mi fakir, herkes mi aç, herkes mi yetim, öksüz, herkes mi dayak yer, herkesin mi anası babası hasta olur, kardeşi ölür amk!
Ne istediniz bizden?!
Yaşamdan korktuk, tırnak yedik sizin yüzünüzden!
--spoiler--
kitabın farklı farklı bölümlerinde göz yaşlarımı tutamadım. ama bir bölüm aklıma geldikçe bir tuhaf olurum o da arcadio'nun idam edilirkenki düşündükleri,olanlar
--spoiler--
şeker portakalı için küçükken "aman okuma çok ağlamaklı" dedilerdi, ona bile ağlamayan biri olarak, "ağlatan kitap" teorisini en az bir denek olarak çürütüyorum.
