15 yaşında aslında trabzonspor'un maçları kazanmasının ya da kaybetmesinin o kadar da önemli olmadığını idrak etmemle başlamış olay. Evet her şey bir anda oldu. Yakın zamanda nur saçmaya başlayacağım.
aynada kendime baktım uzun uzun o an sordum aklımdan kendi kendime, ben ne yapıyorum bu halim ne diye işte o an içime bir mana doğdu içim zihnim rahatladı çok iyi hissettirdi bu an beni ve o anı şuan hala yaşıyorum çok iç rahatlatıcı bir an. işte şuan böyle aydınlanıyorum. bir şeyler keşfediyorum. aslında ne istediğimi keşfediyorum. işte, aklıma bazı şeyler getiriyorum ama rahatsız ediyor fakat bir ortam hayal ediyorum şuan ve o istediğim iş ve rahatlatıyor içimi çünkü aydınlanıyorum şuan çoğu şey çok basit aptalca geliyor. halbuki bir kaç saat önce aptalca gelmiyordu çok samimi geliyor sanıyormuşum ama hep yanılıyormuşum ben ne istediğimi keşfederken ne istemediğimde keşfediyorum ve aklım ruhum rahatlıyor çünkü karmaşıklık düzene geçiyor yüküm hafifliyor. işte aydınlanmak bu kadar muhteşem bir biçimde beni rahatlata rahatlata devam ediyor.
herkes farklı şekilde yaşar bunu. Kimileri de bir süre sorunsuz takılıp kimseyle polemiğe girmemeye çalıştığı bir platformdaki orospu çocuklarının istilasına uğrayarak yaşar bunu. (bkz: uludağ sözlük)
