bugün

Ay ışığı Altında dans etmektir.

Kara bulutlar ellerini henüz çekmemişti gökyüzünden. Bir kuytu köşe başında yağmura karışacak gözyaşlarını tutmakla meşguldü kız. Çamura batmış bilekleri, saflığının simgesi orkide elbisesini kirletmemek üzere uzak duruyordu. Bekliyordu çölde bir gül bitmesini, kutupta sıcak bir kahveyi, boşlukta soluk almayı, alevler içinde canlı kalmayı... Kalbinden çıkardığı dikenleri umursamıyordu kimse, bilhassa o dikenlerin sahibi umursamıyordu. Ne vuslat ne de bir umut. Karamsar bir karanlıktı onun dünyası. Ne bir lamba vardı ne de ay ışığı.