Katılıyorum. gündüzki koşturmacada güneşi düşünecek zamanımız olmuyor büyük ihtimalle ayrıca gece karanlıktan korkup da Kafamızı kaldırınca gördüğümüz ay ışığı bir umut oluyor içimize…
ikisi de birbirinden güzeldir. biri aydınlatır geceyi, yeni ay evresinde veya bulutlu havalarda ayın olmaması ayrı bir gece buhranı doğurur. güneşin güzelliği bambaşkadır. sabah doğuşunda göz kamaştırır, akşama yerini bırakırken kızıl saçlı bir kadın gibi bırakır ışınlarını denizin sırtlarına. ayrım yapamam. bu başlık vakti zamanında ekşide de açılmıştı, o zaman da aynı fikirdeydim. pek bir şey değişmemiş fikirlerimde.
Güneş her daim doğar; ama ay öyle mi? Nazlı bir sevdicek gibi gönlü olursa görünür. Şimdi güneş de bazen görünmüyor diyecekler vardır elbet: Kalleş bulutların kıskanç zırvaları işte, ne yaparsın :-).
