"insanların çoğunda, aklın değil de duygu ve tutkuların egemen olduğunu, sadece az sayıda insanın ya da bazı seçkinlerin soğukkanlı davranıp doğru kararlara varmada bilimin verilerini, uygun eylem tarzlarını belirlemede bilimsel yöntemi kullanmaya muktedir olduğunu düşünür."
"Fichte ve Hegel gibi Alman idealistleri ideolojik açıdan, Hıristiyan geleneğinin temel değerleri olarak gördükleri birtakım manevi değerleri, farklı bir düzlemde ve dönüşüme uğramış bir tarzda da olsa, korumak isteyen muhafazakârlardı. Oysa Comte, Ortaçağ Hıristiyanlığının genel çerçevesinden artakalan her ne varsa onu yakıp yıkmak arzusuyla tutuşan biri olarak, din, metafizik ve idealizmin bütün unsurlarından arındırılmış bir yeni kültürün, modern bilimin sağlam zeminine oturtulmuş hümanistik kültürün, yeni bilim ideolojisinin mutlak savunucusu ya da temsilcisiydi."
"Toplumu entelektüeller ve duygusallar olarak ikiye ayıran Comte’a göre, halka, onun büyük bir çoğunluğuna gerekli en yüksek alaka gösterilmeli, onlara insanca muamele edilip, sosyal ve iktisadi cetvelde yükselebilmeleri için bütün fırsatlar sağlanmalıdır. Fakat egemenliğin halkta olmasını istemek budalalıktan, toplumun yeni baştan organizasyonu işinde sadece engel oluşturacak bir dogmadan başka hiçbir şey değildir. Aynı şey, ona göre düşünce özgürlüğü veya vicdan hürriyeti dogması için de geçerlidir: “Vicdan hürriyeti, teolojik felsefenin yıkılışının insan zihnine verdiği ve pozitif felsefenin tam anlamıyla yerleşmesine kadar hüküm sürecek geçici sınırsız özgürlük halinin sadece soyut ifadesidir."
"Hakiki bir Platoncu olarak, en önemli, en hassas ve kendilerine karmaşıklıkları dolayısıyla sadece en üst düzeyde eğitilmiş zihinlerin nüfus edebileceği konuların ehliyeti olmayan kafaların keyfi ve değişken kararlarına bırakılmasının düşünülemeyeceğini söyleyen Comte’un..."
"Başta özgür tartışma, çoğunluk kararı vs. olmak üzere, pek çok sayıda insanın bu tür bir politik yapılanmanın meziyetleri olarak gördüğü özelliklere, onun teknokrat kafası, bürokrat zihniyeti kuşkuyla bakar ve bunları en iyi durumda yararsız, en kötü durumda da zararlı unsurlar olarak değerlendirir."
"Modern hayatın koşulları giderek daha karmaşık hale geldiğine göre, uzman bilgisine, modern toplumun karşı karşıya kaldığı iktisadi ve sosyal problemleri çözecek toplum mühendislerine, toplumu bilimin gösterdiği doğrulara göre düzene sokacak teknokratlara duyulan ihtiyaç artmıştır."
Metafiziğe ve soyut kavramların tümünün bilimde yer almasına hastr çekmiş; olması gerekeni hiçe sayıp bilimin sadece olanla ilgilenmesi gerektiğine inanmış, pozitivizm ile özdeşleşen fransız filozoftur. Ortaya attığı temellerle sosyolojinin babalarından kabul edilir.
Metafiziği reddeden ve gözlem ile deneyi öne çıkarıp doğa bilimlerinde kullanılan yöntemleri sosyal bilimlere de uygulanmasını öngören pozitivizmin kurucu babası. Ütopyacı sosyalist Saint Simon'ın öğrencisi ve sosyolojinin kurucusu sayılan insanlık dini inşacısı. Tarihi üç çağ üzerine kurgulamıştır; teolojik, metafizik, pozitif. ilkin din her şeyi kontrol eder ve düzeni sağlar. Fransız devrimi dini hırpalamış ve toplumsal kargaşaya neden olmuştur. Yeni bir toplum yaratmak yani toplum mühendisliğine soyunmak için bir bilim gerekir ve pozitif dönemde toplumu bir arada tutan harç sosyoloji olacaktır. Sosyoloji, insanlık dini oluşturarak ortaçağdaki kilisenin rolünü üstlenerek bölünüp parçalanmış toplumları birleştirecektir. Kendisi görüşleriyle Osmanlı aydınlarını da etkilemiştir.
