birey, kendini inançlarından ve dinsel kültürden tamamen soyutlamadan ve kayıtsız şartsız boşluğa teslimiyetçi bir yapıda süzülmeden önce, kademe kademe varoluş gerçeği, yaradılış teması ve kutsal değerlerlerden sıyrılma gibi uç noktalara sık sık temas eder; her fırsatta antitezler üretme çabasında olur. ''neden'' ve ''nasıl'' gibi sorularla hayatın ve evrenin bilinmeyenlerine doğru bir sorgulama sürecinde iz sürer. dünyanın oluşumu, yerkürenin yapısı, cisimlerin kendi enerjilerinin kaynağına ulaşma gayesi ve doğma, doğum gibi kavramları sıkça ele alır. sürecin ilk dönemlerinde,bilim ve din arasında gidip gelir; çelişen yönlerin hangisi tarafından daha detaylı vurgulandığıyla ilgili olur. ibadetin gereksinmesinin sebep - sonuç ilintisini, kutsal kitabın doğruluğunun tartışmaya açık hale getirilmesini, bilimin cevaplamakta güçlük çektiği soruların fikir teatisinin zeminini ve atezmin inançsızlık mı yoksa bir tür inanış biçimi mi olduğunun bilinmeyen yüzünü keşfetme çabasıyla dolar taşar; reddettiği tüm değerleriyle aslında özündeki bağı koparamamanın çaresizliğiyle...
sancılı bir doğum öncesinde annenin evladını doğurmaya olna inancını tekrar tekrar ve azimle, hırsla gözden geçirmesine benzer bi' süreçtir. süreci tez atlatan için geri dönüşümü namümkün iken, geçişe az eğilimli kişilerde bu, çelişkilerle örülü ağda kendi eksenini çepeçevre saran bu ağdan yorgun düşmekle nihayete erer ve toparlanmasıda zaman alır; inandığı değerlerin üstünde asılı kalır ruhu...
ateizm insanın kendini kandırmasıdır. ortada pek bir evre olduğu söylenemez. hayatta binbir türlü şerefsizlik, bokluk olmakta. insanlar ölmekte, aç kalmakta, ihanete uğramaktadır. tüm bunlar olurken tanrı'yı nasıl reddedebilirsiniz? sonuçta hepimiz onun bir parçası değil miyiz? insanlar gibi yozlaşmış, bozulmuş bir ırk tanrı'nın ürünüyse o nasıl mükemmel olabilir ki?
araştırma evresidir.
dini araştırmaya başlarsınız ve size göre doğru olmayan bir şeyler bulursunuz. zaten doğru olmayan bir şeye inanılmayacağı için ateist olmak kaçınılmazdır.
bu evre çok boktur. kişi eğer özenti değilse şöyle gelişir. kafasını kurcalayan sorularla başlar, bunlara cevap bulursa deist bir kişiliğe bürünür şayet bulamaz ise agnostisizm (bkz: bilinemezcilik)düşüncesini benimser. ( aile ve çevre muhafazakarsa bu düşüncelerden pek çekinerek hemen dinine geri döner.)deizmden ateizme geçiş rahattır ama agnostisizmden ateizme geçmek için kişinin cevabını bulması gereken sorular mevcuttur ve cevapları epeyde zordur. bu evrede de kişi ya dinine döner, ya ateist olur ya da hiç bi bok yapamayıp öyle sap gibi kalır.
Kuzenim bana " inşallah önümüzdeki 20 sene içinde dünyadaki müslüman nüfusu diğerlerini geçecek amerikaya da egemen olacak " dediğinde Allah korusun demiştim. Fazla uzun sürmedi.
