bu inanç meseleleri hep horoz dövüştürmek gibi algılandığı için şu an din savaşları içindeyiz. bırakın herkes nasıl istiyosa öyle inansın. her koyun kendi bacağından asılırmış. herkes ne hali varsa görsün. nedir bu mücadele? nedir bu savaştırma aşkı? bu yüzden müslümanlar ateistlerden, ateistler vs de müslümanlardan, inananlardan nefret ediyor. adam gibi yaşa sen kendi inancını. kimin haklı olacağını görücez zaten ileride. yorma o güzel beynini. hadi git yat şimdi bu kadar pc yeter.
bu inanç meseleleri horoz dövüşünden ziyade, insanların birbirine anlayışsız yaklaşmasındandır. bu anlayışsızlıksa, cahillikten kaynaklanır. yani, "kim neye inanırsa inanır, git yat şimdi" falan gibi laflar pek de etkili olmaz. oradan müslüman çıkar, "burada şarap içemezsiniz" der ve ateistin keyfine limon sıkar. öbür taraftan bir hindu çıkar, "sen benim tanrımı nasıl kesersin!" diye müslümanın dini vecibesini yerine getirmesini engellemeye çalışır falan filan... eğitim şart.
edit: ilgili yazarla girdiğim diyaloğun sonucunda şunu söylemek isterim ki, bu entry'nin amacı ne dalga geçmek, ne terbiyesizlik yapmak, ne de küçümsemektir. yanlış anlaşılmaya sebep verdiysek affola.
ateist inatçıdır, azimlidir, hırslıdır. agnostik ise, rahattır, hedonisttir. yani bu iki adam karşılıklı kapışmazlar.
misal;
ateist:
-tanrı yok lan!
agnostik:
-öyle olsun, bana ne ya
teist:
-tanrı var, dini de var
ateist:
-hadi ordan
agnostik:
-tanrı olur da olmaz da, varsa din de göndermiş olabilir. bana ne ya
deist:
-la olm, tanrı var tabi de, din olayı acaip
agnostik:
-ya benim burda işim ne, acıktım ha
agnostiklerin savunduğu nane kısaca şudur: duyusal anlamda bizi kesin olarak tanrı nın var olduğuna götüren somut bir olgu yoktur. ama aynı zamanda var olmadığı da iddia edilemez. bu, insanın sınırlı algısallığıyla kavrayabileceği bir durum değildir.
ateizm ise tanrıyı kesinkes olarak reddeder. ateistler evrenin tesadüfi bir şekilde var olduğunu değil, var olması için bir tanrıya ihtiyaç olmadığını savunurlar.
zannımca agnostiklik insan doğasını daha dar bir açıdan ele alıp sınırlarken ve bu sınırlayıştan kaynaklı bir tanrı inancına varılamayacağını, ateistlik ise insanı en yüce değer olarak ele almakta ve onun tanrıya ihtiyaç duymayacak kadar da zengin bir yetiselliğe sahip olduğunu öne sürmektedir.
ateistliğe giden yol agnostiklikten geçer. hatta daha öncesinden de deistlikten... önce ilahi dinleri reddeder ama tanrının olmadığını da kabul edemez. sonra yalnızca bir tanrıya inanır. ve sonra bu tanrı düşüncesi de yavaş yavaş zedelenmeye başlayınca tanrının var olup olunmadığının bilinemeyeceği yargısına ulaşır. bu aslında derin bir sorgulama ve düşünsel süreçlerin ürünüdür. ateist olmaya karar vererek ateist olunmaz..
agnostik aslında "banane!" demez, tanrı nın var olup olmadığının bilebileceğimiz birşey olmadığını, yani tabiri caizse bizi aştığını, bu yüzden bu işe kafa yormanın anlamsız olduğunu söyler. yani agnostisizm daha çok işin epistemolojik boyutuyla ilgili iken, ateist için ontolojik bir kesinliktir tanrı nın var olmadığı. tarihte, asla var olup olmadığını bilemeyeceği birşeyin aslında var olmadığını iddia ederek agnostisizm den ateizme kayanlar olduğu gibi (david hume), bu konuda daha temkinli olarak teizme kayanlar (immanuel kant) olmuştur.
bir agnostik olarak gereksiz gördüğüm sidik yarışıdır..ateizm tanrıyı mutlak bişekilde reddeder..agnostikler ise tanrının varlığı da yokluğu da mutlak olarak kabul edilemez der..agnostisizm korkaklık falan da değildir,dinleri reddetmiş,tanrının varlığını da kısmen reddetmiş birine korkak diyemezsiniz..hayır bütün semavi dinlere göre agnostikler de cehennemlik bunun neresi korkaklık anlamış değilim..sadece mantığına ters geldiği için ateist olmuyodur..hem ayrıca ateistlerle agnostikler birbirlerinin pek de umrunda değil,ikisininde derdi kendilerini kısıtlayan,karışan,baskıcı müslümanlarla..
ateist; tanrıya inanmadığı söyleyerek aslında madde-anti-madde diyalektiğini gerçekleştiren kişidir, agnostik; fark etmez diyen kişidir aynı bokun farklı renkleri olmak beraber insan neden inancına isim koyar ki?
yanıt; çünkü başkaları tarafından kabul görmek ister. zaten hepimiz aynı noktayı farklı görmüyor muyuz? eeee!?!?
agnostik mantıklı adamdır, kafası rahattır. ateist adam da ya hakkaten cok bilgilidir ispatlarla gelir gerekceli olarak reddeder yada daha ergenlikten yeni cıkmıs sükse yapma çabasındadır. bu yüzden agnostik daha bi sıcak samimi gelir. oyumu agnostige veriyorum sevgili yazarlar.
ateizm: yorum bile yapmam. çünkü var olmadığına inandığı (yaratıcı) bir şeyin olmadığını tartışmak komik olmakla beraber akılsızca bir durum arz ediyor.
Agnostisizm: tanrı var olsa bile insanoğlunun tanrının varlığını kanıtlayabilecek erdeme ulaşamayacağını, buna aklın yetmeyeceği tezini savuna felsefik akım.
teist ve ateist tartışırken bunları izleyip kahvesini yudumlayandır agnostik. ancak agnostikler çok uzun süre aynı fikirde kalamazlar ve ateizme yönelirler.
agnostikler güzel bir arafta takılıp kalmış güzel insanlardır.
en radikal sözlerinize dahi "hmm...ilginçmiş, bunu araştırayım, öyle konuşuruz" diyerek yanıtlarlar, ateistin yobazı ise fenadır, üstüne giderseniz das kapitalin tuğla gibi cildiyle kafanıza vurabilitesi vardır dikkat edin.
ateist tüm dinleri ve inançları reddeder.
agnostik ise tanrının varlığının veya yokluğunun asla kanıtlanamayacağına yalnızca ölünce bunun anlaşılabileceğine inanır.
Ateizm her ne kadar sacma sapan bir inancsizlik sistemi olsa da, ateistler bu konuda agnostiklerin eline su bile dokemezler.
Zira bilgi ile alakasi olmayan inanc konusununda "bu dunyada yaraticinin var olup olmadigini bilemeyiz" diyerek hem inanci hem inancsizligi reddederler.
Yahu adi ustunde inanc veya inancsizlik.
Zaten ne biz ne ateistler "biliyoruz" diye iddia etmiyoruZ. Onlar inanmiyoruz diyor biz ise inaniyoruz diyoruz.
Ama agnostikler bunu bile anlayamayacak kadar kafasiz insanlar.
hatalı versusdur, agnostik tartışmaya bile girmez, artık çoğu şeyi kavramıştır, her fikrin kendine has haklılık payı olduğunun farkındadır,vicdanının rahatlığı ona yeter.
