teoride olup pratikte olmayandır. bu anlamda, teori ile pratik arasında kurşun kalemle çizilen sınırın silikleştiği, çoğu zaman silindiği popülist, demagojik * söylemlere ev sahipliği yapan tartışma ortamlarında schrödinger'in kedisi ile epey benzerlik göstermektedir bu fark.
ateist: tanri yoktur der ve bunu bir politika meselesi haline getirmek ister.
Agnostik: tanri oladabilir, olmayadabilir. Su an icin elimde bir delil yok, herhangi bir bilimsel delil bulursaniz bana bir zahmet haber verin diye dusunen kisidir...
agnostik varsa ya da yoksa ben bunu bilemem ki diyendir, ateist ise olmadığını savunur.
aslında burada agnostik kesinlikle doğru söylüyordur. çünkü bunu zaten kimse kesin olarak bilemez.
ateizm bu yüzden aynı deizm gibi şaibelidir.
yine de var olanın sonsuzluktan sonsuzluğa var olmuş olması da mantıklı aslında. bu kadar şeyi birilerinin yarattığına ve onun sonsuzluktan beri var olduğuna inanmak biraz tanrının tanrısına inanmaktan farksız gibi.
