-sen şimdi allaha inanmıyo musun?
+evet inanmıyorum
-pekiii.. zafer plaza nasıl yapıldı?
+mühendisler, mimarlar fln filan..
-hee hee işte.. zafer plazayı mimarların yaptığına inanıosun da bu koskoca dünyayı allahın yarattığına mı inanmıyosun?
+*
yaşanmıştır
Bir üniversite profesörü öğrencilerine şu soruyu sorar;
- Var olan her şeyi Tanrı mı yarattı?
Cesur bir öğrenci ayağa kalkar ve yanıtlar.
- Evet her şeyi Tanrı yarattı!
Profesör sorusunu yineler ve öğrenci yine ;evet efendim; diye yanıtlar. Profesör devam eder;
- Eğer her şeyi yaratan Tanrı ise ve şeytan varolduğuna göre şeytanı da Tanrı yaratmış olur ve çalışmalarımızda uyguladığımız ;Kesinleştirme; prensibine göre de Tanrı şeytandır. Öğrenci böyle bir önerme karşısında şaşırır ve yerine oturur. Profesör ise öğrencilerine bir kez daha Tanrı;nın içindeki kaderin bir efsane olduğunu kanıtlamaktan ötürü oldukça mutludur.
Bu arada bir öğrenci ayağa kalkar ve
- Bir soru sorabilir miyim profesör? der.
Profesör de sorabileceğini söyler.
Öğrenci ayağa kalkar ve ;Soğuk var mıdır? diye sorar. Profesör;
- Nasıl bir soru bu böyle, tabi ki vardır, diye yanıtlar. ;Sen hiç soğuktan üşümedin mi?
Öğrenci;
- Aslında, fizik yasalarına göre soğuk yoktur. Yaşamda / realitede biz soğuğu sıcaklığın yokluğu olarak düşünürüz. Herkes veya nesneler o enerji oradaysa veya bir şekilde enerji iletiyorsa onu deneyimler. Örneğin, Absolute 0 (-460 derece F) sıcaklığın kesin yokluğudur (hiç olmadığı seviyedir). Tüm maddelerin bu seviyede reaksiyon verme özellikleri bozulur ve değişir. Soğuk yoktur, o yalnızca sıcaklığın yokluğunda duyumsadıklarımızı tarif etmek için yarattığımız bir kelimedir,
der ve devam eder,
- Profesör, karanlık var mıdır?
Profesör ;
- Tabi ki vardır.
Öğrenci yanıtlar,
- Korkarım gene yanılıyorsunuz efendim. Çünkü, karanlık da yoktur.Yaşamda / realitede karanlık ışığın yokluğudur. Biz ışık üzerinde çalışabiliriz ama karanlığı çalışamayız. Gerçekte, biz Newton'un prizmasını kullanarak beyaz ışığı kırar ve renklerin çeşitli dalga uzunlukları üzerinde çalışabiliriz. Ama karanlığı ölçemeyiz. Bir basit ışık ışını karanlık bir mekanı aydınlatarak karanlığı kırmış olur yani karanlığı geçersiz kılar. Siz belli bir mekanın / uzayın ne kadar karanlık olduğundan nasıl emin olursunuz? Işığın miktarını ölçersiniz! Bu doğrudur değil mi? Karanlık insanlık tarafından, ışığın olmadığı yer/mekan için kullanılan bir kelimedir.
Son olarak öğrenci profesöre gene sorar;
- Efendim şeytan var mıdır?
Bu kez profesör pek emin olamamakla birlikte yanıtlar;
- Tabi ki, açıkladığım gibi, biz onu her gün, her yerde onu görürüz. Şeytan / kötülük bir kişinin başka bir kişiye her gün sergilediği insaniyetsizliğinin bir örneğidir. O, dünyadaki işlenmiş tüm suçlarda, şiddette yer alır. Bunların tümü şeytanın kendisinden başka bir şey de değildir, der.
Öğrenci devam eder;
- Şeytan yoktur efendim.Yani o kendi başına yoktur. Şeytan basit olarak tanrının yokluğudur. O aynen karanlık ve soğukta olduğu gibi insanın tanrının yokluğunu tarif etmek üzere yarattığı bir kelimeden ibarettir. Tanrı şeytanı yaratmadı. Şeytan / kötülük insanın tanrısal sevgiyi yüreğinde duyumsamadığı zaman deneyimlediklerinin bir sonucudur. O aynen sıcaklığın olmadığı yere gelen soğuk ya da ışığın olmadığı yere gelen karanlık gibidir.
Profesör yerine oturur. *
valla gerçek mi değil mi bilmiyorum ama yazana göre bu albert einstein ile hocası arasında geçen bi muhabbetmiş.
dinci: sen şimdi kutsal kitabı okudun mu başından sonuna kadar?
ate: evet.
dinci: hımm... çok ilginç... sen bi doktora gitsene.
ate: neden?
dinci: birkaç tahtan eksik gibi geldi de.
ate: bi git hacım allasen ya.*
dinci: peki, şimdi sen allah'a inanmıyor musun?
ateist: bundan sana ne?
dinci: kuran'da yeri var; inanmayanlar cehennemde yanacaklar!
ateist: bundan kime ne?
dinci: ama ben cennetlikim.
ateist: bundan bana ne?
d: sen şimdi allaha inanmıyosn öyle mi?
a: evet. inanmıyorum.
d: peki zaten varolmayan bişeye nası inanmamazlık yapıyosun ki? anlamadım ben şimdi.
a: hmm.
dinci : selamın aleykum
ateist: selam dostum
dinci : afiyettesindir inşallah
ateist: keyifler gıcır, sende?
dinci : çok şükür
ateist: geçen bi oyun çıkmış hocam inanamazsın
dinci : deme
atesit: gerçekten, bık bık
uzun sözün kısası, bu 2 zıt insan da birbirlerini kabul edip, saygı duyup muhabbet edebilirler.
lisede ataist felsefe hocamızla aramızda geçen diyalog.
+hocam siz şimdi inanmıyor musunuz?
-evet.
+nasıl yani ya?
-...
+karınız da inanmıyor?
-evet.
+kızınız da mı inanmayacak?
-bilemem, o onun kararı. *
+babanız da mı inanmıyor?
-yok.
+peki anneniz?
-yok.
+gerçekten inanmıyor ya.
+desenize cehennemi sizin aile dolduracak! **
- var
- yok
- var
- yok
- vaaaaar
- yooooooook
- vaaaaaaaaaaaaaaaaar
- yooooooooooooooooooook
- dan dan dan dan....git bak bakalim var mi yok mu ? allaaa ekbeeer
bu tür muhabbetlerde genelde ateist, dinine düşkün kişiyi dininden çıkarmaya, ateizme yaklaştırmaya gayret göstermez. fakat aksine dindar kişi sürekli hikayeler anlatarak ateisti bir dine mensup yapmaya çalışır. dindar kişini düşünceli olmasından mı kaynaklanır bilemem. ama nafile bir çabadır özellikle yok şu buraya gitmiş orda şu mucizeyi yapmış gibi hikayelerle...
dinci:allah vardır.
ateist:iyi.
dinci:ne demek iyi lan yok de de muhabbet uzasın, uludağ sözlük yazarları da okumasın.
ateist: hacım bi git ya harbici uğraşamayacağım, günümde değilim.
+ ne diyosun ya ne boşluğu? herkes içini mutlak bir duygu ile doldurur. kimisi doğuştan gelen inançları ve atalarının ezberini sorgulamadan ham olarak alıp koyar içine, ki bomboş bir ömür geçirdiğinin farkına da ancak ölüp gübre olduktan sonra yaşayacağı büyük bir hayal kırıklığı içinde varır. kimisi de aklı ermeye başladıktan sonra tüm yaşamı ve tanrı kavramını sorgulamaya başlar, ki evrenin gerçeğine de ancak bu şekilde ulaşılabilir. her şeye şüpheyle yaklaşarak, her bilgi kırıntısını akıl ile yoklayarak.
- yani içi boş olanlar aslında dindarlar mı diyorsun?
+ ha şunu bileydin. hayatta en kolay iş önceden hazırlanmış ve kucağına düşmüş bilgiye sorgusuz sualsiz iman etmektir. hem tepki çekmezsin, hem de düşünce seli içinde aklını yormamış, fikrinin limitlerini zorlamamış olursun. itaat edersin, ki rahat edersin. bu durumda sana dayatılanı -akla ve mantığa uygunluğunu sorgulamadan- alıp kabul edersin, cahil çoğunluğun içinde huzura erersin. the matrix'i düşün, ne diyordu hain cypher: cehalet mutluluktur.
- inanmıyorum sana!
+ aslında hiçbir doğruya inanmıyorsun, salt bana değil. senin içine yalanları doldurmuşlar, o hurafeler dışında hiçbir şeye inanman mümkün değil. dünyada senden başka tüm inançların uydurma olduğu, bir senin dininin ilahi olduğunu sanıyorsun. tıpkı dünyadaki tüm köktendinciler gibi. ama unutma ki "bir insan bildiğini sandığı bir şeyi asla öğrenemez." şimdi ben sana hz hatice'nin hz muhammed ile evlenmesi sırasında hile yaptığını, sahtekarlığa başvurduğunu ve hz muhammed ile evlenme iznini ayıkken alamıyacağını bildiği için babasını sarhoş ettiğini ve hz muhammed ile bu yolu izlemek için anlaştığını söylesem ve bu konuda bilgi veren islam kaynaklarını göstersem bana inanır mısın?
- islam kaynakları mı? olmaz öyle şey. hz hatice mü'minlerin anasıdır. peygamberimizin nikahı ile şereflenmiştir. çok iffetlidir.
+ bir kez daha soruyorum: "hz hatice'nin, kendisini hz muhammed'e vermeyeceğini bildiği babasını bu yüzden önce sarhoş edip kandırdığını ve babasının sarhoşluğundan faydalanarak emrivaki yapıp kendini hile ile hz muhammed'e eş yaptığını" islam kaynaklarından ispat edersem, bu gerçepe inanır mısın? bu doğru bilgiyi kabul eder misin?
- hımm, kaynak islam kaynağı ise belki. bakmam lazım.
ate: hoca saçma değil mi şimdi binlerce kişi toplanıp dua ediyor, aynı anda aynı hareketleri yapıyor, saatlerce bir adamı dinliyor?
inan: senin tribünde saatlerce bağırıp saçma sapan televizyon dizilerini ezberlemen çok mantıklı bir hareket tabii!!
Dinci: Sen şimdi allaha inanmıyomusun
Ateist: evet
dinci: neden
ateist: sen görebiliyomusun
dinci: hayır
ateist: o zaman
dinci: bencede lan
ateist: nihoha *
bir tartışma ortamında, tartışılan konu allahın varlığıyla alakasız olmasına rağmen, gruptaki ateist arkadaş sürekli şu şekil millete ayar vermektedir:
- normal kişilikler.
+ ateist ayarcı kişilik.
- hacı sonra dedim bende böyle böyle, vurdum kapıyı çıktım.
- hay allah nasıl biliyorsa öyle yaps-
+ allah yook! (yaşanmıştır, yaşanmaktadır, yaşanacaktır.)
bu konuşmalarda dinci kişisi her zaman kendi fikirlerini karşısındaki ateiste dayatmaya çalışır, onun sorduğu her soruya 'iyi de...' , 'tamam da...' şeklinde cevap vermekten kurtulamaz, düşüncelerini savunacak bi şeyler bulamaz ve sonunda ateisti yola getiremeyeceğini * anlar ve pes eder. yani umudum o yönde. ***
