çocukluğum bu üniversitenin lojmanlarında, fakülte koridorlarında, kampüsünün en ücra köşelerinde geçmiştir. kampüsü dünyanın sayılı büyük kampüslerinden biridir. eğer bir çocuksanız ve aileniz bu üniversitede akademisyense lojmanların tadına mutlaka bakarsınız. kaçarı yok. dile kolay 1981-1994, tam 13 yılım burada geçti ve ben çok mutluydum. trafik yoktu, her yer yeşildi, oyun oynayacak alan sonsuzdu, oyun oynanabilecek bir şeyler yaratma imkanı sınırsızdı...
lojman çocukları atatürk ilkokulu'na gider, anadolu lisesi sınavlarını kazananlar erzurum anadolu lisesi'ne, diğer kısım sabancı ortaokulu'na giderdi. kömür sahada futbol maçları yapılır, kapkara olmuş üst baş yüzünden azar işitilirdi. 2. blok'un arkasındaki basket sahası ve çevresi en piyasa mekanıydı (şimdi yerinde koca bir bina var ama ne olduğunu bilmiyorum). okullar bittikten sonra ve aileler birer ikişer yıllık izine çıkmadan önceki dönem kampüsün en eğlenceli ve coşkulu zamanlarıydı. şimdi nasıldır bilemem.
bu üniversitenin tek şanssızlığı şehrin insan yapısıdır. 60 yıllık ve şimdilerde her türlü imkana sahip olan üniversitenin şehirle bir türlü barışamaması en hafif tabirle talihsizliktir (daha bir çok nedeni var ancak burada saymak yerine siyasi bir tartışma açmak yerinde olacaktır). atatürk üniversitesi kendi bünyesinden çıkardığı sayısız başarılı akademisyeni hep kaybetmiştir. ister erzurum'un yapısı diyin, ister siyasi sebepler sıralayın ama bir üniversitenin çoğu dünya çapında hocasını yıllar boyunca sürekli dışarı kaptırması gerçekten büyük kayıptır. aslına bakarsanız soğuk iklimlerde hep daha iyi bilimsel çalışma yapılır geleneksel olarak... ah işte, şehir üniversiteyi taşıyabilse, bugün kimse "hmm atatürk üniversitesi mi, ıyyk" diyemezdi. dikensiz gül bahçesi isteyenler, abuk subuk rektörler yüzünden hep...
50. yılı münasebetiyle hazırlanan -biraz goygoy içerse de- belgeseli ( https://www.youtube.com/watch?v=MW-rN7CWcGM )izledikçe insan biraz daha fikir sahibi olacaktır. türkiye'deki çoğu üniversitenin temelinde atatürk üniversitesi'nden çıkmış akademisyenlerin emeği vardır ne diyelim.
kısacası bu üniversite, hem bilimsel, hem de sosyal olarak memleketin en iyi bir kaç üniversitesinden biri olabilecekken, insanlar hep şüpheyle yaklaşmaktadırlar. elimden sadece yazık demek geliyor.
edit: gelen uyarılar üzerine. yorumlarım, atatürk üniversitesi mezunlarının iş hayatıyla olan ilişkilerini betimlememekte... saygılar, sevgiler.
öyle kampüs fala büyük,güzel gibi klişelerden uzak bi tanıtım kullanacam. Büyük ve geniş kampüs var evet buna tamamen katılıyorum fakat ayların çoğu soğuk ve karla geçtiğinden o büyük ve geniş kampüste gezip dolaşma imkanı yaşayamamaktan sonra neyleyim öyle kocamanlığı ben.
Genelde adayların tercihlerinde son sıralarda yer alan Türkiye' nin en köklü üniversitelerden birisidir. Sogukla aram iyidir götüme güvenirim diyen varsa hiç düşünmesin yazsın
türkiye'nin en eski 7. üniversitesidir.
Fen Bilimleri Enstitüleri.
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Atatürk ilke ve inkılap Tarihi Enstitüsü.
Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Güzel Sanatlar Enstitüsü.
Türkiyat.
ispir Hamza Polat Meslek Yüksek Okulu.
Erzurum Meslek Yüksek Okulu.
Erzurum Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu.
Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu.
Ağrı Sağlık Yüksek Okulu.
Hemşirelik Yüksek Okulu.
Yabancı Diller Yüksek Okulu.
Oltu Meslek Yüksek Okulu.
Narman Meslek Yüksek Okulu.
Pasinler Meslek Yüksek Okulu.
Aşkale Meslek Yüksek Okulu.
Hınıs Meslek Yüksek Okulu.
Turizm işletmeciliği ve Otelcilik Yüksek Okulu.
Açıköğretim Fakültesi.
Mimarlık ve Tasarım Fakültesi.
Ziraat Fakültesi.
Fen Fakültesi.
Edebiyat Fakültesi.
iktisadi ve idari Bilimler Fakültesi.
Tıp Fakültesi.
Diş Hekimliği Fakültesi.
Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi.
Mühendislik Fakültesi.
ilahiyat Fakültesi.
Güzel Sanatlar Fakültesi.
iletişim Fakültesi.
Eczacılık Fakültesi.
Veteriner Fakültesi.
Hukuk Fakültesi.
Sağlık Bilimleri Fakültesi.
Turizm Fakültesi.
Kabullenemedim bunu ve angut yerine diş hekimi oldum şimdiyse gerçek mesleğimde en iyilerden biri olduğuma inanıyorum. Kendi çabamla yoksa ordaki dinazorlar sayesinde değil. Hala oturur sistemik hastalıklar, diş hekimi yaklaşımları üzerinde çalışırım. En iyi anamnezi alır tedaviyi ona göre belirlerim. Devlet hastanesi şartlarında teşhis ve tedavide %100'e yakın başarı sağlıyorum. ve ben bu fakültenin en kötü öğrencisiydim belkide. Her yıl 8-9 bütle ya kalır ya zorla geçerdim. Şimdi hasbelkader tüm fakülte boyunca 2 bütü olmuş bir arkadaşla aynı yerde çalışıyoruz. Bazen soruyorum şu kafa çiftini hatırlıyor musun, şu hastalığın belirtileri nedir, şu durumda diş hekimi yaklaşımı nedir çok azına cevap verebiliyor yada unutmuşum hiç aklıma gelmiyor diyor. Performans az diye hasta bakmıyor, baksa bile başından savıyor.
Bense artı olarak hiçbir maddi katkısı olmamasına rağmen bir ilçe hastanesinde çocuklarda vital amputasyondan tutun da süt dişi kanal tedavisi bile yapıyorum ve çok şükür çok iyi sonuçlar alıyorum. Devamlı okuyor, daha iyi tedaviler için bilgi topluyorum. Bir dolgu yapıyorsam bir diş hekimi bile baksa dolgu olduğunu zor anlar, zaman ayırıp hakkını veriyorum. Dün 17 yaşında bir kızın üst ön iki orta keser dişine dolgu yeniledim, geçen hafta bizim fakültede yaptırmış, çamur gibi... bu işi öğretmesi gereken fakülte eğitim işini bir kenara atmış, performans derdine düşmüş.
bir saatten fazla uğraşıp dolguları yeniledim, kız hemen kalkıp aynadan baktı, o gözlerindeki mutluluk bana teşekkür ederek klinikten ayrılması yeter.
Ve ben bu üniversitenin bir fakültesinin en kötü öğrencisiydim. Çünkü ayak topuğundaki kalkaneus'un eklem yüzlerini ezberlemenin, tonla anlamsız bilgi verilirken çalışma pozisyonlarının bile doğru düzgün gösterilmemesinin aptalcalığını kabul edemiyordum. içine düştüğüm ortamın anlamsızlığı içimi yiyip bitiriyordu.
En iyi öğrencilerse en iyi üçkağıtçılığı, performans için en kısa sürede hasta savuşturmayı ve nabza göre şerbet vermeyi öğrendi. Halimden çok memnunum, vicdanım çok rahat... o fakültedekilerin de vicdanı rahattır ama dejenere bir vicdan olduğu için rahattır.
Sadece bize gerçekten anlamlı bilgileri öğreten ve onurlu bir hekim olmanın bilgisini aşılayan 2-3 hocaya ve bazıları hocalardan bile fazla yardımcı olan asistan abi-ablalarımıza sonsuz saygım var.
