bu ülkeyi millet ile mustafa kemal atatürk kurmuştur. millete önder olan mustafa kemal atatürk'tür. bu ülke ne tayyibin ne de onun bunun ülkesidir. bu ülke, mustafa kemal'in önderlik ettiği türk milletinin ülkesidir. tayyibin şu an yaptığı şey mustafa kemal'in önderliğinde kurulan milletin kanını emmektir. başka da bir şey değil.
atatürk'e herkes çok fazla hayran olsun, fikirlerini en az benim kadar benimsesin diye beklemem yanlıştır. ben atatürk'ü yalandan sevip, bize ülkemizi kazandırdı yuppi diye nidalarıyla gözümde koskoca bir adam yapmadım ki. ben onun karakterini sevdim, dik duruşuna özendim, sağlam basmasına, zekasına hayran kaldım. bunu herkesin yapması zaten imkansız. birinin sevdiğini öbürü sevmez. bu doğanın bir kanunu.
ama gelgelelim sevmiyorum kardeşim atatürk kim ki la diye bir cümle kuracaksan hop derler adama. bir ingiliz doğru dürüst ülkesini sıfırdan kuranı belki bu kadar saygıyla anmaz, belki amerikanlar ülkesini keşfeden adama böyle hayranlık duymaz kabul çünkü üzerinden çok büyük zamanlar geçmiş koşulları o zaman çok farklı şeyler olmuştur. ama bu ülke yokluk ve bitmişlik içerisindeyken kahramanca savaşmış, dimdik durmuş, daha ortalama 90 sene önce kurulmuş yepyeni bir ülkedir. hem de kafa tuttuğu o ülkeler dandikten doğunun küçük ülkeleri değil, o gün de bugün de dünyada sözü geçen ülkelerdir. işte bu durumda buna imkan sağlayan bir adamı kalkıpta önemsizmiş gibi göstermek acizlikten başka bir şey değildir.
hitler-almanya örneği de kesinlikle alakasızdır. hitler bir ülkenin kurucusu değildir bunu da farkedin artık bir zahmet. hitler o ülkenin yönetiminde görev almış liderlerden biridir. bizdeki ismet inönü, tayyip erdoğan gibi. bu ülkede tayyip erdoğan'ı sevmediği için herkes işine mi gitmesin o zaman böyle saçmalık mı olur?
bizim bahsettiğimiz kişi bu ülkenin kurucusu olan kişidir. ona saygısızlık yapmak abestir, akla ve mantığa sığdırabilecek hiçbir yönü yoktur. amerikalıların kalkıpta george washington'a lan azıcık daha savaşıp şunları da yapsaydın diye saydırması ne kadar saçma ise bu da o kadar saçmadır.
ben atatürk'ü gönülden seviyorum, başkasının da bu kadar sevip sevmemesi beni ırgalamaz. seven varsa sabaha kadar muhabbet ederim, kafam uyuşur vs. orası ayrıdır. ama bu ülkede atatürk'e saygı duymama gibi bir küstahlık kimsenin haddine de değildir. atatürk demek bu ülkenin temel prensipleri ile eşdeğerdir. madem beğenmiyorsunuz, eminim kafanıza uyan yüzlerce ülke, yüzlerce yönetim bulabilirsiniz eminim ki.
böyle cesur gençleri gördükçe kıvanç duyuyorum. o gençler ki her eğriliği eliyle düzeltmeyi kendine vazife bilmiştir. işte okulda derste sırada. yürür üstüne üstüne tükürür yüzüne celladın fırsatçının fesadın hayının. patrona ana avrat sövüp aynı işte çalışıyorsun ama. bu indirgemeciliği beğenmediysen şuraya yaslan: sen her gün ülkene sövüyorsun.
Kimse atatürkü sevmek zorunda değildir evet ama kimsenin hakaret etme gibi bir lüksü yoktur! osmanlı devleti'niz kurtarsaydı sizi o savaştan o zaman! milletini yabancılara satan kimdi? Onlarla işbirliği yapan kimdi? atatürk bu ülkenin sahibi değil ama bu ülkeyi ülke yapan kişi. eğer o ve şehitlerimiz olmasaydı o ünlü şiirin anlatmaya çalıştığı gibi annenizden doğardınız onun kim olduğunu bilirdiniz ama babalarınızın kim olduğunu bilmezdiniz! kurtuluş savaşında yabancı askerlerin evleri basıp basıp küçük büyük demeden kadınlara tecavüz edip erkekleri öldürdüğünü nasıl unuttu bazı insanlar acaba?! atatürk olmasaydı ne şu anda müslüman olurduk ne de doğru düzgün türk. soyumuzu kurutmak için herşeyi yaparlardı. uyansın bazı insan-cıklar artık! tayyibiniz ülkeyi parsel parsel satıyor kim gıkını çıkarıyor? o kurtarsaymış düşmanın elinden sizi keşke. yazık çok yazık. atatürk'e bir saygıyı bile çok gören gençlik yetişiyor aman ne güzel. devam edin siz böyle uyuyun daha. yakında tayyip donunuzu da özelleştirirse korkmayın! hazmede hazmede gidiyoruz..
ahah. lan oğlum nasıl bir paradigmanız var sizin. ben mesela hitler'i sevmem ama almanya'da para kazanıp orda ekmek yiyebilirim. şimdi sen bana kalkıp dersen: "hacı o adam faşist ibnenin teki, onun ülkesinde para kazanıp yemek haramdır" ben de seni saygıyla dinler , sonra yüzüne onyüzbinmilyon baloncuklu bir kahkaha fırlatırım. hem atatürk'ün ülkesi ne demek lan ! cahiliye araplarının davarlarını işaretlediği gibi bir kulaklarınızı kestirmediğiniz kaldı. tapındığınız kavramlar size nerdeyse uzuvlarınızı kestirecek.
atatürk sevdanız müslüm baba sevdasına dönmesin. bak burya yazıyorum: yarın öbür gün biri elinde jilet göğsünü başını kesip atammm diye haykırırsa ben de patogonyaya kaçarım haberiniz olsun. olmadı gider kuşum aydınla evlenirim.
onun ülkesi ne demek be? şu olaydan yakınıyorsak önce bu ülkenin atatürk ün değil de bizim, bütün türkiyeliler in olduğunu anlamak gerekiyor. ata nın ülkeyi tapulamak gibi bir eylemi olmamıştır hatta onu dış güçlerin elinden kurtarıp halka geri vermiştir.
o'nun ülkesi mi?....
bu ülkeyi hep beraber kuran yine bu ülkenin farklı etnik kökenlerinden gelmiş insanları değil mi zaten.sevip sevmemek o kişinin soyundan gelenlerin de zamanında bu ülkenin bağımsızlığı için savaşmadığı anlamına gelmez.
Türkiyede yaşayıp Atatürkü sevmemek tam bir hainliktir, ama Türkiyeye Atatürkün ülkesi denilemez. Evet, kurucusudur, en büyük eseridir, kurtarıcımızdır, zaten bu yüzden onu sevmemek hainliktir, ama sahibimiz değildir.
insanları kutuplara ayırmada başarılı olan bir takım insanların başlattığı kelime oyunu. aynı insanlar cevap olarak aşağıdaki başlığı kullanabilirler. ve çatışma alevlenir nefret çoğalır.
1909 da ülkeyi osmanlıdan alıp parcalamış, küçücük anadoluya hapsetmiş zihniyetin, lozan da gizli maddelerle türk insanından saklanmış maddelerle yapılan anlaşmalarda ne yazdıgını merak etmeyeceginimi sandınız bu milletin. günü gelecek o maddeler açıklanacak, bakalım lozan gizli maddelerinde mesela harf inkilabını, takvim inkılabını, tatil gününün degişmesini, şart olarak konuldugunu gördügünüzde, altın madenleri işletilmeyecek, petrol kuyuları işletilmeyecek gibi taahhütlerin verildigini gördügünüzde, osmanlı bir şeriat ülkesiydi ve bir imparatorluk ordusu vardı, neden ırak gibi hiç bir savasta osmanlının büyük ordusunu göremiyoruz nereye gitti osmanlının ordusu, neden çanakkalede 17 yasındaki kayseri lisesi son sınıfının hepsi şehit oldu, neden konutanı liman von sanders ti, nerde binlerce yobaz din adamı, toplum nasıl laik düzene bir gecede döndü, hani şeriat ülkesiydi, bu osmanlı amma kof bir ülkeymiş, matbaayı almayınca ordusu halkının dini hep boşalmış demekki. peki 85. yılda darbecilerin ülkeyi getirip ve üstelik ısrarla devam ettirdikleri sistemde sonudaki durum belli olmadı mı, kürtler düşman güneydoguyu ver kurtul, peki kızdıgınız muhafazakarlar olmasaydı, 22 temmuz secimlerinde ergenekon un kurdugu pkk ne isteyecekti, dtp 40 milletvekili çıkartsaydı, birleşmiş milletlerden tampon bölge isteyecegi bugün sır degil, peki nasıl oluyor da tayyip ülkeyi satmış, ergenkoncuların avukatı da baykal oluyor?
işin duygusal-süslü laflarını bir kenara bırakırsak, yok atatürk'ün hazırladığı gelecek vs. ya da sevmiyorum çünkü demokrasi vs. vs. laflarından bir sıyrılırsak, adamakıllı olaya bakarsak eğer; hazırladığım bir kaç söz var bu şekilde bakanlar için...
atatürk kimseye gelecek vs. hazırlamamıştır, atatürk türk milleti ile birlikte bir savaşa mücadeleye girişmiş, kendisinin ve arkadaşlarının üstün askeri zekası ile bize imkansız gibi görünen bir savaşı kazandırmıştır. daha sonra ikinci bir mücadeleye girip ülkenin ölü sanayisini tarımını canlandırmaya çalışmış, fakat bu önlemleri hep kısa vadeli olmuştur, o yüzden kalkıp atatürk gelecek hazırlamıştır bugünlere bizi atatürk getirmiş diyemezsiniz, atatürk belki de asker zihniyetiyle anı kurtarmış hep... ama hep kurtarmıştır hiç afallamamıştır onu büyük lider yapan da budur...
ancak atatürk bu devlet için simgeselliği ile de hala anı kurtarmaktadır. en zor anında bu memleketin insanı, atatürk olsaydı şöyle olurdu böyle olurdu gibi avuntularla ve atatürk'ün başlattığı ve kazandığı bir kurtuluş savaşı destanı ile kendilerine moral ve özgüven aşılamaktadır bu millet... atatürk'ün sevilme nedenlerinin en başında bunlar gelir...
ve diyelim ki insanlar atatürk'ü sevmiyor, olur ya hani sevmeyenler vardır belki aramızda. işte bu noktada yanlışlar baş gösteriyor. sevmeyen kişi kolaylıkla "demokrasi değil mi arkadaşım sevmek zorunda mıyım" diyebilir. demokrasiyi bırakalım ahlak kurallarının da belki en üstlerinde olan, ikili ilişkilerde sevgi mecburiyet yoktur ama saygıda mecburiyet vardır ilkesinden hareketle sevmiyor olabilir... ancak eğer kalkıp büyük büyük kitlelerin gönül bağladığı bir kişiye, alenen ben sevmiyorum bu adamı nedeni de yok sevmek zorudna değilim demokrasi değil mi derseniz, o kişiye ve kitleye büyük saygısızlık yapmış olursunuz...
yine anlattığım ilkeden hareketle, saygımız herkese karşı sonsuz olmalıdır, saygı şart çünkü, o yüzden göstereceğim saygı için nedene sahip olmamamız gerekir. ancak gösterdiğimiz veya göstermediğimiz sevgi için bir nedenimizin olması gerektiğini düşünüyorum. atatürk'ü sevme nedenlerimiz en basitinden kurtuluş savaşında savaşan ve galip gelen türk ordusunun başkomutanı olduğu olabilir, ancak atatürk'ü sevmiyorum, bu özgür düşüncem denirse, neden sevmediğinin nedenlerini bize belirtmesi gerekir sevmeyen kişinin... ve belirtilen nedenlere dikkatli bakalım, türkiye cumhuriyetinin ana ilkelerine aykırı gelmenin ve bu nedenlerin aslında kişinin türkiye cumhuriyetini sevmediğin ve ona saygı göstermediğin belirtileri olduğunu görebiliriz...
peki neden bu insanlar türkiye cumhuriyetinde ekmek yiyor diyebiliriz bu noktada ve bu insanların cevabı da tecrübeyle sabit her zaman için doğduğum ülkeyi seçme şansım yok oluyor... evet insanın doğduğu ülkeyi seçme şansı yok elinde maalesef ancak insanın bir çok özgürlüğü elinde, demokrasi işte, rahatlıkla gidip vatandaşlıktan çıkabilirsiniz, mahkemeye gidip ben bu ülkeyi sevmiyorum ve vatandaşlıktan çıkmak istiyorum diyebilirsiniz, tabi ki devletin tepkisi size karşı biraz can sıkıcı olabilir, çünkü yolda yürüyen bir vatandaşa dahi seni sevmiyorum o yüzden seninle aynı yolda yürümek istemiyorum dediğiniz zaman onun da tepkisi bu şekilde olur, insan psikolojisi, devletleri de insanalr kurduğuna göre, devleti de bir insan olarak algılayabiliriz... her neyse devletin can sıkıcı tepkisini de rahatlıkla arkanıza alabilirsiniz, sonra gidip belçika'ya siyasi sığınma talebiyle giriş yapabilirsiniz... avrupa insan hakları mahkemesi de sizi destekler merak etmeyin...
peki neden yapmıyorsunuz bunları? ben söyleyim nedenini, ibnelik parayla mı?
ben bu ülkeyi sevmem
ben atatürkü sevmem
ben çekip de gitmem
ya sev ya terket mi ııyyghkk
ben kalıp zarar vermeyi tercih ederim... diyorsunuz hepiniz...
haa bir de başka bir sığanacakları liman var bu insanların bu tepkilerden sonra, ben bu ülkeyi bu vatanı seviyorum ama gelişmesi lazım insanlar yobaz vs. vs. gibi, arkadaşım o şekilde de gandi'nin sözü giriyor devreye, görmek istediğin değişimin bir parçası ol... bu devletin değişimi için çaba sarfet... o devrede de senin şu düşüncen devreye giricek eminimki sevmediğim bir ülkenin gelişimine neden destek olayım... işte içinizde böyle bir sistem çakışması var, devreleriniz bozuk...
ittihatcılıgı yücelten,
vahdettin e hain diyen,
cennet mekan abdulhamit han a kızlı sultan diyip, hain diyen,
yavuz sultan selim han a höyküren,
fatih sultan mehmet han a iftiralar atan,
ezcümle 36 yigit osmanlı padişah ını aşagılayan,
tüm bu saydıgım degerlere küfretmeyi atatürkçülükmüş gibi gösterenlerin düştügü yanılgıdır.
bu yargıyı dillendirenler, bu yukarda saydıgım degerlerin ekmegini yiyip, onlara küfrediyor bunu da atatürkçülük olarak yutturmaya çalışıyorlar. bu atatürkçülük degil, inönücülük, ittihatcılık bunun adı. atatürkçülük nasıl oluyor da cuntacıların agzından çıkabiliyor, üniformanı çıkart siyaset yapacaksan diyen bir lidere nasıl bir haksızlık bu, anlamak mümkün degil, halkın oy verdigi partiyi kapattırmaya çalışmak nasıl bir atatürkçülükle izah edilebilir, mümkün mü, asla..
Atatürkü putlaştıran dogmatik zihniyetin burjuva ulusal çıkarlarını korumak adına farklı görüşteki ve sınıf konumundaki insanları nankörlükle suçlamak amacıyla ileri sürdüğü içi boş bir suçlamadır .
Bu ülkede Atatürk'ün borusunun vefatına kadar süren bir zaman diliminde öttüğünü ve ardından da onun ideallerinin peşindeymiş gibi kendisini göstererek milliyetçiliğin sığ sularında ülkenin anasını ağlatan , halkın emeğine göz koyan ve her türlü sömürüyü kapitalist tekellerin çıkarları için bu topraklarda uygulayan devlet adamlarına ve temsil ettikleri bu yoz yönetim anlayışını Atatürk'e mal eden yobaz ve faşist bürokratlara yakışacak olan bir eylemdir .
Bu ülkenin işçiler ve emekçiler tarafından kalkındığını , yobaz ve faşist bürokratlarca yabancı tekellere satıldığını idrak edememiş nitelikli burjuva sözcülerinin gerçekleri saklarken kullanabileceği bir argümandır .
Kaldı ki Atatürk'ün gerçekleştirdiği burjuva devriminin tarihsel materyalizmin dinamiklerinde her zaman sabit ve aynı olarak kalabileceğini düşünmek aptallıktır. Atatürk'ü bir ulusal kurtuluş mücadelesine iten de zaten feodal yapının zincirlerini kırmak ve bir ulus olabilmek olgusudur . Ancak mevcut burjuvazinin içine düştüğü şartlarda çağdaşlaşma diye feodal yapının milliyetçilik ve dincilik gibi iki dogması sürekli halka pompalanırsa , o ulusun ilerici devrimcileri de yeni bir sınıf oluşturarak daha ilerici bir toplumsal hayata giden yolda ve emek düşmanı sermaye sınıfının iktidarını devrrecek bir ideoloji içerisinde kendisini yeniden üretecektir .
Emek-sermaye savaşında burjuvazinin yenilgisini hazmedemeyenlerin , sürüden ayrılanı kurt kapar , hepimiz aynı gemideyiz laflarıyla bu ülkenin emekçi halkının ilerici bir sosyalist sınıf örgütlenmesine dahil olmasına duydukları öfke ve korku siyaseti ile emekçi-işçileri karalama kampanyasındaki bir başka aforizmasıdır.
Evet biz bu ülkede ekmek yiyoruz ancak o ekmeği yapan biziz , tüketen ise sensin . Ve hatta üretenden de esirgeyen sensin be nankör burjuvazi..!
anadolu kimsenin şahsi malı yada ülkesi değil, topyekun bu topraklarda yaşayan insanların ortak malıdır.
kimse kimseyi sevmek zorunda olmadığı gibi atatürk'ü atatürk yapan ülkenin de bu ülke ve insanları olduğunu unutmamak gerekir. bir vatansever olarak o, üzerine düşeni fazlasıyla yapmıştır. bunun karşılığı olarak da bu ülkenin insanları, ona minnet ve şükran borçlarını fazlasıyla ödemişlerdir.
unutulmamalıdır ki, eleştirel düşüncenin önüne çekilen her perde, gelişmenin de önüne çekilen bir perde niteliğindedir. şüphesiz, bu demek değildir ki, atatürk yada onun gibi topluma mal olmuş değerlerli şahsiyetler; aşağılansın, hakir görülsün ve gösterilsin ancak, insanları alıp erişilmez noktalara koymak, onları ulaşılmaz varlıklar olarak göstermek; özgür düşünceyi ve analizleme yeteneğini kösteklemekten başka bir işe yaramaz.
düzeyli ve dayanaklı eleştiri; gelişimin ve çağdaşlaşmanın temel hareket noktasıdır.
"benim naciz vucudum elbet bir gun toprak olacaktır, fakat turkiye cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır"
Atamızın bu tevazu dolu ifadesi, bu ulkeyi tek bir kisininmis gibi gostermek isteyenlere en buyuk cevap olacaktır.
