Çankaya köşkü' ne giderdi ve makamına otururdu.
Yaveri aracılığıyla facebook ve twitter' dan sayfa oluştururdu.
Geçerdi televizyon ekranlarının başına; tüm kanallar (dünya televizyonları dahil ) canlı yayında ve tam 5 saat konuşma yapardı. Bunun ardından şaşkınlıkla geçen arabaları izlerdi köşkün bahçesinden.
Ertesi gün hesap vaktidir artık mecliste bir konuşma ve tüm meclis adalara mahkumiyete. Apoyla beraber yatırırdı hepsini ve kendi meclisini kurmaya çalışırdı ama adam gibi adam bulamazdı 70 milyonun içinden. Bu oturmuş sistemi değiştirmek kolay değildi artık ( atatürk' te olsan ).
O da başlardı avrupa birliği sevdasına sanırım.
Muhtemelen tekrar ülkesi için çalışacak, Türk gencini gafletten uyandıracak, bizleri özümüze döndürecek, dünyayı uyaracak, ülkede satılan şeyleri tekrar geri alacak ve bu ülkeye sağlam bir temel atmak için kendisi gibi gençler yetiştirecek.
sanırım hala ilerlememizi bir kurtarıcıya bağlamış olmamıza üzülürdü. çünkü kurduğu ülkenin insanlarının hala masallardaki peri bekleyen insanlar gibi kahraman,kurtarıcı beklemesini,kendi akıllarını kullanmayıp kaderciliğe sığınmalarını sanırım kaldıramazdı.
uçağa binmek isteyecektir. gerek zamanındaki uçakların güven vermeyen güdük yapıları, gerek subaylığı döneminde uçaklarla ilgili başından geçen talihsiz olayların şuurunda bıraktığı derin korkular ve gerekse avanesinin, onun çok isteyip de yapamadığı eylemden alıkoyan gereksiz hezeyanları nedeniyle, bunu yapacaktır kanımca. hem de babasının kendisine aldığı ilk kemerli pantolonu giyecek olan 8 yaşındaki bir erkek çocuğun tattığı heyecanla koşacaktır kallavi bir boeinge. sabiha gökçen'e pilot olmasını telkin eden, " istikbal göklerdedir " öngörüsünde bulunan birinin hiç uçağa binmemiş olması hazindir.
