cumartesi gecesinin vazgeçilmez adresi olan muhit. sabaha karşı hala kalabalıktır. arkadaş grubunuzla takılacağınız veyahut yalnız adamı oynama için bire bir. her gittiğimde sinema, reklam sektöründen yeni bir elemenla tanışıyorum.
alkole tanrı gibi inanmamak lazım. sonra efendim kol gibi fatura geliyor.
ayna grubunun son albümünde yer alan ve albüme de adını veren şarkıdır. Sözlerini de yazayım tam olsun :
Asmalımescit'te geceyarısı dolandım
(Hatıralar haram bize) Nevizade haram bize Cihangir'de geceyarısı dolandım
(Mutlu olmak haram bize) Çınaraltı haram bize
Haram sokaklar, haram gökyüzü
Haram bildiğim tüm şarkılar
Haram bu öykünün geçtiği tüm yollar, haram bize
Haram çok sevdiysen ve o gittiyse
Haram istanbul
Balık Pazarı'nda geceyarısı dolandım
Mutlu olmak haram bize Arnavutköy'de geceyarısı dolandım
Hatıralar haram bize
Haram istanbul
Albüme gelince : Biz "Ayna"nın kurulduğu zamanı tam olarak yakalayan kuşak olarak hala o günleri hatırlıyorduk ne zamandır. Bu albüm biraz değişik gelse de, grubun bir dönem yaşadığı karışık süreçten çıkıp yeniden eski canlılığına kavuşmaya yavaş yavaş başladığını görüyorum kişisel olarak. Bu oldukça sevindirici. Çünkü ben artık beklenti içinde olmaktan uzaktım, açık konuşmam gerekirse.
Çok karmaşık şarkılar değiller ama oldukça duygulu, hissettirmek istediklerini hissettirebilen şarkılar var. "Asmalımescit", "Gemiler Sapasağlam", "Kadıköy iskelesi", "Ne garip", "Ölüm Aşk" (özellikle "Ölüm Aşk") öne çıkan parçalar oldu benim açımdan.
bu sıralar gerek belediyenin "işimi yapıyorumculuğu" gerek işletmecilerin para uğruna herşeyi bok etmesiyle beraber terkedilmiş gibidir. bu benim umrumda mı? oraya hiç gitmedim öğrenci halimle alkole o kadar para vermem. ama oranın atmosferini piç etmeye ne belediyenin ne işletmecilerin hakkı yok.
beklediğimize deymiş olan ayna albümüdür. zevkler renkler tartışmasına girmeye lüzum yok, sizin ayna grubundan ne beklediğinize göre değişir sonuç.
eski ayna eski ayna diye gezmenin amacını çözmüş değilim. adamların bir sürü albümü var, eski istersen açar dinlersin. ama belirli bir çizgilerini kaybetmeden -ki bu kesinlikle rock ve damar karışımı yaptıkları ve adını tam olarak koyamadığımız müzik türüdür- istedikleri her şeyi yapabilirler.
yeni bir soluk getirmişler, çok güzel olmuş. sadece eski bir türkü olan dedi ki yoh yoh adlı parçayı sildim, diğerlerini gayet memnun bir şekilde dinliyorum.
ayna bu albümle takdirimi kazanmış olmakla birlikte gerçekten güzel bir çalışma ortaya koymuş. her bir şarkı ayrı ayrı tatlarda ve güzellikte. vasat şarkı yok gibi ve sözler yine erhan güleryüz sayesinde dikkat çekici. enstrümanlarda ise biraz daha geniş yelpazeye yönelim var. duygusal şarkılar hakim yine. dinlenilesi bir albüm uzun lafın kısası. hoşa gitti.
hiç de harika bir albüm değildir ne yazık ki. gemiler sapasağlam şarkısını ayrı tutarak söylüyorum, olmamış.
düşünceme şiddetle muhalefet olacak ayna funlarına önerim, şarkılar ve bostancı durağı albümlerini tekrardan bir dinlesinler. "ben aynı tadı aldım arkadaş" diyorsanız eğer, meçhul şarkıcı olup gideceğim buralardan.
harika bir albümdür. Erhan GüleryüzCemaatçi - memaatçi ama iyi bir sanatçı; iyi bir müzisyen; iyi bir besteci. Doğumgünü albümünün benzeri bir tad aldım bu albümden. Yanlız bu albümün yaz için uygun olduğundan şüpheliyim. Neredeyse Tamamı ağır parçalardan oluşuyor. Bu yüzden -Ne yazık ki- bu yaz radyolarda pek duyacağımızı zannetmem.
