Ayrılırken söylenen sözden duyulan üzüntü, sevinç, karamsarlık yada aslında şunu söylesem daha iyi olurdu diye düşünülen yarım kalmış söz yada sözlerdir.
sevgilimden ayrılırken sevgilim bana, sakın intihar etme demişti. ben de; "tamam etmem. müslümanım zaten ben." cevabını vermiştim. ikimiz de gülmüştük lan. keşke bunun yerine karizma bir şeyler deseydim. zaten bu yüzden ayrıldı benden belki de. olsun. keşke facebook'tan karizma cümleler ezberleseydim, iki cümle ciddi olabilseydim.
aslında sen benden daha iyilerine layıksın demek yerine ben senden daha iyilerine layığım demeliydim, hem ayrılmadan önce son bir laf koymuş, hemde klişeleşmiş ayrılık cümlelerinin dışında bir şey söyleyip marjinal bir ayrılığa imza atmış olurdum, kim bilir? belki tarihe bile geçerdim bu cümlemle. *
giderken aniden dönüp;
hea bir şey söyleyeyim mi? bir dilek hakkım olsaydı seni hiç tanımamış olmayı dilerdim.
yutkunup kalışlar, s*ktir et yürü gidelimler. vesaireler.
