6 aylık kısa dönem askerliğim süresince trakya soğuğunda toplamda 140 günden fazla her gece 2 saat (açık alanda) nöbet tuttum, oradaki ortamı ve şartları herhangi bir bedellici görseydi her ay için mevcut bedelli ücretini ödemeye razı olurdu.
-kıbrıs'ta yaşadıgım dönemde bedelli askerlik yurtdışında yaşayanlar için '' 6.000 euro + 1 ay gidiyordun. gittiğimin ikinci senesinde 5.000 euro+1 aya düştü.''
-üçüncü yılımdaydım.artık bu sene bedelliye hak kazanacagım.arabamı satarım giderim diyordum ki o aralar yanlış hatırlamıyor isem rte'nin başkanlık seçimleri vardı. adam çıktı bir açıklamasında '' yurtdışında yaşayan insanlar zaten askerlik yapmıyor.bari ülkeye maddi bir getirisi olsun, 1.000 euroya çekiyorum ve askere gitmekte yok'' demişti.
-tam benim zamanıma geldi.belgeleri verdim ettim hiç unutmam tl olarak;
+3.650 tl bir de 500 tl ziraat bankası katkı payı ödeyip askere gitmemiştim. daha doğrusu bedelli olarak yapmıştım.
Her türk genci askerliğini güzelce, söylenen yerde ve görece farklı zorluk derecesiyle yapar, temel düzeyde eğitimini alır ve döner. Biz de yaptık ve döndük, etrafı çok detaylıca görme imkanım oldu ve herhangi bir; aslan, kaplan, jaguar, puma veya leopara açıkçası hiç rastlamadım. Etraf her emredileni yerine getirmeye çalışan, gün boyu komutanlara selam duran, sağına-soluna dönme, yürüme, konuşma, silah tutma, silah kullanma ve temel yön bilgisi konusunda çeşitli eğitimler gören, savunmasız kedi yavrusu modundaki acemiyle doluydu. Biz de bir sürü sıfatlarla askerlik yaptık ve çok fazlaca arkadaşta benzer şekildeydi. Daha kapıdan adımını yeni atanlar bile pek çok askeri unvanı alabiliyorsa, belli ki bunun da pek bir özel durumu yoktur. Kendini puma zanneden arkadaşlar, o övüne övüne söylenen ancak eve döndüğünde tamamen işlevini yitiren geçici komutan sıfatlılar bile; yerden izmarit topluyorlardı, patates soyuyorlardı, nöbet tutuyorlardı, git diyorlardı gidiyorlardı, gel diyorlardı geliyorlardı ve bulaşık yıkıyorlardı. Yani bunda abartılacak bir şey yoktur, nihayetinde en uzununda ve detaylısında bile herhangi bir konuda tam uzman olunmadan geri dönülmektedir.
Sadece vatani görev yerine getirilmektedir, sevdiklerimizi koruyabilmek adına temel düzeyde askeri bilgiler zihne kazınmakta, ne emrediliyorsa herkes gibi yapılmakta ve bazı beceriler de asgari düzeyde geliştirilmektedir. Bu kadardır yani. Bu bazı statü seviciler, askerdeki sanal sıfatları, rütbeleri, üniformayı ve altı boş unvanlarla anılmayı çok severler. Dönünce ballandıra ballandıra, yüzde sekseni abartı ve yalandan oluşan hikayelerini, yıllar boyunca da anlatır dururlar. Aslında gerçekte yaşananlar çok çok başkadır. Bu kahraman imajı çizmeye çalışanlar, adettendir diyerek eve dönmek için her gün şafakta sayarlar. Bu çelişkiyi de hayatım boyunca hiç anlamadım.
ful aksiyon dolu bir onsekiz ay. acemi birliği izmir Bornova çavuş talimgah, ardından kısa Bilecik söğüt, usta birliği Mardin il jandarma alay. bir ay merkez sonra karakol dağıtım ve hep operasyon. karakolda da sabit değil, jandarma komando eğitimine binaen sürekli saha arazi bölge arama tarama takip yol emniyeti gece görevi öncü artçı destek ve bilfiil sıcak temas hep aksiyonun merkezinde..
Bitlis-Tatvan-Sorgun cehennemi. Bence öyle değildi tabiki. Çok güzel bir yerdi. Piyade er ZPT şoförü idim. Askerden önce ehliyet almanın zararları, ne yaparsın cancağızım. Çavuş olacakken er oldum :-).
askerlik vazifemin bir kısmını halep'te fırat kalkanı bölgesi'nde geçirmek suretiyle teğmen olarak yaptım. şu patates soyma klişesini kullanarak şanlı türk ordusu'na hizmet etmeyi aşağılayan tipler siz hakikaten iflah olmayacak insanlarsınız.
bulunduğu korkak pozisyona rasyonel temel kazandırmaya çalışanlar bunların büyük çoğunluğu.
evet, askerlikte gidip 6 ay er olarak yaparsanız milyon tane sıkıntılı olay yaşayabilirsiniz. ama üniversite mezunu, %99 yedek subay çıkacak adamlar gitsin yapsın, 8-5 mesai yapın, insanların ne zor şartlar altında bu ülkeye hizmet ettiğini görün. yıllarını doğu'ya vermiş başçavuşlarla, uzman çavuşlarla sohbet edin, kazanıp savurduğunuz paraları insanlar ne zorluklarla elde ediyor görün. gençliğinin yarısını hakkari'de, şırnak'ta, kilis'te bırakan adamların hayatlarını dinleyin. küçük şeylerden keyif alma alışkanlığı elde edin.
hiçbir şey kazanamazsanız, başka yerde bulunamayacak bir hayat deneyimi elde edersiniz.
yaşadığınız şehrin, elinizdeki nimetlerin kıymetini öğrenirsiniz.
ömrünüzde 2 farklı şehir görürsünüz.
erlik zor olabilir, bedelliye paranız çıkmayabilir ama yedek subaylığı herkese tavsiye ediyorum.
