çok kutlu bir gecedir. ağlayanlar mı dersin imana gelenler mi dersin neredeyim lan ben diye filozofa bağlayıp hayatın anlamını çözenler mi dersin üstündeki ( ranza sistemi bebeyim ) adam gamsız çıkıp tosur tosur uyuyup g.tü ile trampet çalmasından psikolojisi bozulanlar mı dersin.. adam hayatı boyunca hiç aynı odada 2 kişi ile bile uyumamış sen orada 50+ adamla aynı koğuşta yatırıyorsun kafadan.
ben bu geceyi 1 kere kendim yaşadım 5 celp boyuncada acemilerin yaşayışlarına şahit oldum. 30 yaşında ve o zamanlar benden 10 yaş büyük adamın omzumda ağladığını gördüm. hani nerede size askerde yaptığı kahramanlıkları anlatan varsa "sieeeeeee" çekin gönül rahatlığı ile. bizim gibi bazı tipler ( harbiden hiç koymadı çünkü zaten sokaklarda büyümüştük evi otel gibi kullanıyorduk ) haricinde kalanlar bildiğin ana kuzusuna dönüyor o ilk gece ve takip eden 1 aylık alışma süresince. 1 aydan sonra çoğu özüne yani sansar hallerine dönüyor orası ayrı..
Jakuzinin su ayarında sorun çıktı, röpdoşambrım ütüsüz olarak teslim edildi, bütün bunlar yetmezmiş gibi açık büfede sadece 4 çeşit akşam yemeği vardı.
Tam daha kötüsü olamaz derken günlük çarşaf değiştirilmediğini öğrendim...
benim 2 ranza yanımda duran kişi bleklerini kesmişti. oradan hesap et. ha tek kişilik ranzada birbirini tanımayan 4 adamın uyuması gibi muazzam absürt bir durumda var tabii.
bunun birde terhis olduktan sonra KTM'de ilk gün versiyonu vardır tadından yenmez.
ben kaçmayı düşünmüştüm açıkçası. zaten gelir gelmez sivil kıyafetlerle 2 tona yakın kum çektik tekeri bozuk el arabası ile, bir yandan terhisine az bir süre kalan askerlerin dalga geçmesi. bir yandan geçireceğiniz gün sayısı, bir yandan da kimdir nedir belli olmayan ama tam yanınızda yatan bir sürü insan. ulan iyi ki bitmiş be.
