Şuanda askerim ve evet onlar rahat rahat gezip tozsun içsin diye ben burdayım . Ama senin elin silah tutabilir buyur gel yaptıysan da gönüllü yazıl . Klavye komandosu.
bu ulkenin insanlarindan beklediginiz sey nedir allah askina?
vatanini seven herkes zaten bu sıkıntıli donem icinde ulkenin durumu adina yeterince endiseli,ne yapalim yani hayati bir kenara birakip evden cikmayip aksama kadar a haberden ulkemizin ne kadarda refah icinde bir ulke oldugu yalanlarini izleyip de beynimizi iktidara mi satalim?
ben sirf tum bu olanlara inat endiselerimizi, sagi solu birakip bir olma yolunda harcamamiz gerektigini dusunuyorum.
ne yani sürekli milletçe teyakkuz halinde mi duracağız. elbette bizim askerimiz onlar ve biliyoruz ki çok zor şartlarda görev yapanlar var. ancak tüm bunlar bizim hür ve özgür yaşamamız için. kadıköyde o kızın acaba üzerime roket düşecek mi korkusu olmadan, ulusta bir delikanlının birileri kendini patlatacak mı korkusu olmadan bir şey içmeleri, gezmeleri, öpüşmeleri, ibadet etmeleri, kitap okumaları, gülmeleri... için. tüm zorluklar sadece ve sadece bunun için. ancak sürekli askerimizi düşünmek bizi ne kadar rahatlatabilir ki. mesela sürekli babanı düşünür müsün? ya da yaşın her an aklında mıdır? tabi ki insan ramini bunlarla dolduramaz. şart da değil.
