devletin, hatta ve hatta hükümetin her yaptığını hatalı da olsa ağzından köpükler saçarak ve avurtlarını şişire şişire bağırarak savunmak zorunda olduğunu sanan bazı eşhasın gaza gelip verdiği beyanatlara bir örnek dahadır.
bizde çocuk olduk, bizde gariban büyüdük.
ama biz ne polisimize, ne askerimize taş atmadık. polis ve asker gördüğümüzde kuduz ite dönmedik.
bizler asker, polis gördüğünde selam veren çocuklardık.
asker, polis gördüğünde nefret dolan değil güven hisseden çocuklardık.
asker, polis mahallemize geldiğinde nasıl zarar veririm diyen değil, su götüren bir ihtiyacınız var mı diye soran çocuklardık.
çünkü bilirdik o askerler, polisler belki bizim öz abimizdi, belki komşumuzun oğlu, belki bir akrabamızdı.