genelde kötü biten her biten ilişkiden sonra söylenendir. olursunuz, hem de bal gibi. önemli olan acının bitmesi. hele karşı tarafın gerçek yüzünü ve ilişki için hiçbir çabası olmadığını gördükten sonra daha bi çabuk acınız geçer. tek kalan anılardır efendim.
hemen hemen bütün insanlığın hissettiğidir. üzülmeyin yalnız değilsiniz herkes aşık olamayacağını hissediyor bazıları şanslı oluyor bu konuda ummadıkları anda aşık olabiliyorlar, umut fakirin ekmeği belki biz de oluruz be allah tarafından bir şey olmaz ölmezsek tabi.
yok olacaksınız. biri çıkacak hiç beklemediğiniz anda. şaka falan değil gerçekten böyle olacak. bir bakacaksın orada işte. hemen anlayacaksın onun O olduğunu. kafanda başka birileri olsa bile kalbinde sadece o olacak. çok güzel duygu. her gün okula gitme isteği uyandırır insanda. onun bir bakışı için sabahın köründe koşa koşa gidersin.
biliyorum bana tutku verecek herhangi bir şeye ya da kimseye artık rastlamayacağımı biliyorum.
birisini sevmeye kalkışmak önemli bir işe girişmek gibidir bilirsin enerji, kendini veriş, körlük ister.
hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan. bundan böyle artık bu gerekli sıçrayışı yapamayacağımı biliyorum.
yıllar önce girdigim entrylere bakarken farkettim de, üç yıl önce bir daha asla aşık olamam derken bulmuşum aşkı. hatta öyle ki kendi kendime 'tamam artık bu sefer garanti oldu' demiştim. sonra yine sular aktı, yarıklar kapandı ve aşk bitti. ayrıldık. sonra tekrar buluştu ellerimiz. sonra tekrar ayrılmak zorunda kaldık, bu sefer zoraki bir ayrılık. askerlik vardı. ve askerlik bitti, tam biz yeniden buluşacakken, başka biri var dedi. peki dedim. ve bitti. ve yine merhaba hayat. bir gün yeniden sever miyim demeyeceğim. çünkü seviyorum farkettim.
oluyor bazen artık birine bağlanamayacağını, onu arzulayamayacağını düşünüyorsun. onu görünce artık bedeninde olan yükselme olmayacak ve kalbin hızlı çarpmayacak, ara ara götüne bakıp oh çekmeceksin mesela, göğüslerini avuçlamak isterken yüzünün aldığı o şekli hayal bile edemeyeceksin. belki senden habersiz bir yerlerde domalacak ama arkasında sen olmayacaksın ve bu seni kahredecek. hüznü de acıyı da yaşama ihtimalini bu kaldırıyor. sevememe ihtimali terk edilmekten, aldatılmaktan, sevdiğinin üzerinden koca bir mahallenin geçmesininden daha acı. keşke ben de sevebilseydim, onu soyup karşına geçip saatlerce o diriliğini izleseydim ama buna artık gücüm yok. kalbim bile buna dayanacak güçte değil, güçsüzüm.
çok acıklı bir durum.
biri gelir herşeyinizi ona bağlarsınız. gerekirse babanızın annenizin yerine koyarsınız. hiç bitmeyecek sanırsınız. en sevdiğinizden en büyük darbeyi alırsınız ve senelerce "hiç aşık olamayacak" gibi hissedersiniz. ummadığınız anda birisi çıkar karşınıza. gülüşü güzel gelir, gözleri huzur verir. bir bakmışsınız yelkenleriniz suya inmiş, çoktan abayı yakmışsınız. merak etmeyin oluyorsunuz. insanoğlu işte her hissi yeniden yaşayabiliyor.
Acılar daha tazeyken hep öyle hissederiz.
Artık toparlanamayacağım.
Kimseyi sevemem.
Kalbimi aşka kapattım.
Oysa olaya çok yakınsınız ve her acı büyük gibi gelir ama uzaklaştıkça cok acıtmadığını ve sandığınız gibi olmadığını anlarsınız.
Düşeriz kalkarız sendeleriz doğruluruz. Bulutlar dağılır güneş açar çiçekler yine yeşerir ruhunuzda.
Sevmekten vazgeçmeyin.
Sahi insan en zor hangisini unutur. ilk sevdiğini mi, son sevdiğini mi? Gerçek şu ki, son her gelenle beraber değişiyor. Sonuncu hep farklı yüzler farklı isimler oluyor. O yüzden bu hissiyat boşunadır. Seversin canımın içi seversin. Yine seversin, yine sevemem dersin yine seversin. Gözünü bu dünyaya açtığınla kapattığın arasında bir sürü insan seversin.
