Artvin ili, Doğu Karadeniz Bölümü'nde bulunan bir ildir. Türkiye'nin Gürcistan'la olan sınırında yer alan kuzeydoğu köşesidir. Erzurum, Ardahan ve Rize illeriyle komşudur.
Plaka numarası 08 ve telefon kodu 466'dır. nüfusu 168.092'dir. Milli parklarıyla meşhur olduğunu sanıyorum.
havasına suyuna kurban olduğum, özlediğim memleketim...
insan küçük yaşlarda, şehrin psikolojisine kaptırır kendini. internetti ,televizyondu, arkadaşlarla gezmekti derken, soyunun yaşadığı, yemyeşil, tertemiz havaya sahip ve sağlıklı besinlerle beslenilen yerler cazip gelmez.
fakat zaman geçer, aklı başına gelir ve fırsatı olduğu zaman gitmediği yerleri, fırsatı yokken gidemediği için özler. artvin de budur benim için. bir kerecik o tertemiz havasını içime çekmek, 5 saat play station oynamaya bedeldir benim için*.
okuma oranı çok fazladır , bizzat şahit olduğum dağın başında çaycılık yapan bir adam iki yıllık üniversite bitirmişti. top oynayacak kadar düzlüğü yoktur, ölüm sebebleride zaten %90 ; yüksekten düşme , eşşek tepmesi , çoruh'a uçma gibi sebeplerdir. nüfusun belli bi bölümü gürcüdür.
bi arkadaşın dediğine göre otellerinin çoğunda fuhuş yapılmaktadır. hemde bi başka arkadaşın dediğine göre antalya'da 250 olan gacı'lar burda 20 tl ymiş.
karadeniz'in aydınlık yüzü. okur yazar oranı en yüksek şehirdir. gürcü, laz ve ahıska kökenli insanların yaşadığı memleketim. insanları çok sıcak ve doğaldır. macahel konusuna giremiyorum bile, kelimelerle anlatmak çok zor. gerçekten, ölmeden görülmesi gereken yerlerdendir artvin.
artvin demek kültür demek, artvin demek doğallık demek, artvin demek yeşillik demek, artvin demek doğa demek, varmı artvin gibisi şu memlekette. yarın ordayım kısmetse on beş sene oldu çok ayıp valla. mardin'li arkadaşımıda götürüyom biraz yeşillik görsün on numara yerdir artvin macahel tavsiye ederim hem de şiddetle herkese saygılar.
karagöl, bilbilan yaylası, şavşat sahara festivaliyle; mimarisi farklı doğal ahşap evleriyle ölmeden önce görülmesi gereken en önemli kentlerin başında gelir. laz, gürcü, çingene (poşa), hemşin ve yerli halkın kültürel farklılıklara rağmen barış içinde bir arada yaşadığı eğitim seviyesi son derece yüksek ilimizdir. artvin halkı okuma yazma oranındaki yükseklik nedeniyle, en cahili bile ilkokul öğretmenidir söylemlerinin haklı gururunu yaşamaktadır. benim doğduğum köyde bile hemen hemen her haneden en az bir kişi üniversite mezunu olup; bürokrat, doktor, öğretmen, subay vs birçok alanda hizmet etmektedirler. gururla söylemeliyim ki ben de artvinliyim.
çoruh kenarından şehir merkezine döne döne, kıvrıla kıvrıla çıkılan tek yol -ki kendisine mecburiyet caddesi de denilir- üzerinde yürürken, her an çevredeki bahçelerdeki ağaçlardan başınıza bir elma, ceviz vs. düşebilir veya bostan duvarından yola düşmüş bir kestane kabağa ayağınız takılabilir.
