insanın aklına bir anda x kişisinin düşmesi ile ikilemde kalmasına neden olan sorular. sonunda dayanamayıp ararsınız. sonuç mu?
sıç bok. başka ne olacaktı zaten!
arayınca pişman olacağınız ama ''bir daha olsa bir daha arardım be abi.'' diyeceğiniz eylem olacaktır. hatta yenilen pehlivan güreşe doymaz misali üç aylık * periyotlarla aramaya devam edersiniz. bir nevi alışkanlık işte. neyse.
Arayacağın insanın karakteriyle 180 derece değişebilecek cevaplar getirir, kimisi oynaklığından verir karşılık, kimisi kininden, kimisi ezmek için açacaktır telefonu, ya da hala sevdiğinden.
Kaldı ki o telefonu açmama ihtimalleri daha meşakkatli sonuçlar doğurur, ne sorulur ne de yanıt bulunur efenim.
arayıp "sesini duymak istedim" demektense hiç aramamak daha iyidir. sonrasında şöyle bir diyalog gerçekleşebilir.
- alo, nbr?
- iyi senden? hayırdır?
- öylesine... sesini duymak istedim.
- duydun işte.
yazı tura atmak en temizi. para havadayken hangi yüzünün gelmesini beklediğini anlarsın zaten. ha dersen ki heyecan yapmam efendi gibi sonucu beklerim. o zaman da işini görür.
aramalıdır. aramaması eline hiçbişey kazandırmazken, aramasındaki çıkan olumsuzluktan yine eline hiçbişey geçmez ama olumlu yönden çok şeyler çıkabilir.
içimi yiyip bitiren sorunsaldır. Korkuyorum sözlük, küfür etmese iyi.
insanın mantıksız olanı yapmak istemesi kadar acı bir durum yok sözlük.
sonucu görmeyi çok istiyorsak, aramalıyızdır.
harbiden lan bende merak ediyorum ne zaman arayacak acaba?
70 yıl sonra arıyormuş..
- merhaba janıtın beni hatırladın mı?
- hayır aliovera, bir dakka alzheimer haplarımı atayım belki hatırlarım..
- boşver janıtın, hiç aramadım say.
- tribine sokayım senin aliovera, alzaymırım diyorum amk karısı 2 dk sonra unutucağım zaten hala trip atıyorsun hiç aramadım say diye zaten seni bu yüzden terk ettim mal fuck idiot siktir.
