"ben boş bir tenekeyim" demenin bir başka yoludur hem bi kere müslüman olmayan adamdan hayır mı gelirmiş canım?. neyse, terim "apati"den gelir. psikolojideki karşılığı duyguların kaybolmasıdır. nevrotik durumlar söz konusudur.
ilgilenenler tanrının varlığını ya da yokluğunu kanıtladılar sanki de, utanmadan bir de ilgilenmeyenlere bok atıyorlar. ulan herifler en azından realist bakıyo olaya. kanıtlanamayacak bir şeyle vakit kaybetmiyo. kendi cehaletini kendi körlüğünü sorgulayacağına sene olmuş 2013 hala, başkalarının üzerinden kendini var ediyor.
tanrı varsa da bana mı var ? banane! diyen düşünce biçimi. agnostik ve ateist kişinin ortak paydası. daha akıllıca. yüksek ihtimalle önümüzdeki yüzyıla damgasını vuracak. dünyada din'i alteden devrim öncüleri de apateistler olacaktır. umursamıyorum ne düşündüğünü, seninle olan benimle de olduğu için yorulmuyorum diyor. içli.
Tanrının varlığına ve yokluğuna karşı ilgisizliktir.
Apateizm, Ateizm ve teizme karşı da tepkisizdir.
ilk başta ateistliğin dibine vurmak gibi bir düşünce olustursada aslında ateistlikle alakalı olmayan bir durumdur.
bir çeşit tembellik, aman ne okuyup araştıracağım varsa var yoksa yok çokta bi tarafındaydı tavrı.
özetle tanrının varlığıyla veya yokluğuyla ilgilenmeyen inanç biçimidir. ahlak yargılarına sahip olmak için tanrıya ihtiyaç duymazlar. çünkü öldükten sonra, hayattayken yapılan kötülükler için ceza verecek bir tanrı olmasa bile, kötülük yapılmaması gerektiğinin bilincindedirler. aynı şekilde, iyilikleri de yaşamdan sonraki hayatta, varsa, herhangi bir ödül almak için yapmazlar. dahası, tanrının varlığının veya yokluğunun tartışılmasını bile zaman kaybı olarak görürler. eğer tanrı varsa ve bize görünmek istemiyorsa, bizim onun varlığını kanıtlamaya çalışmamız gereksizdir. eğer ki yoksa, olmayan bir şeyin varlığını veya yokluğunu tartışmak saçma olacaktır.
2 3 sene önce benimsediğim inanç tarzı. müslümanımdır ancak kimin ne bok yediği umrumda değildir. isteyen istediğine küfür etsin, yesinler birbirini umrumda değildir. (not:apateizm içinde bir sürü dala ayrılır. yani "müslüman adam apateist olamaz" diye atlamayın hemen.)
en güzeli ise din konusunda benle tartışmamın imkansız olduğu. ta sikime istediği kadar inancıma küfür etsin.
en saçması ise sınıfta insanların sürekli benle bu konuları konuşması. yahu size ne benim inancımdan size bir zararımı var yada neden merak ediyorsunuz? saçma sapan tartışmalar amk.
Tanrının varlığı ya da yokluğu gibi teolojik meselelere kayıtsızlıktır.
teizmi aptallıkla suçlayan ateizmden çok da akla uygun, ateizmi saçmalık olarak nitelendiren teizmden çok daha tutarlı, agnostiklere bir bakıma yakın ama onlardan daha ileride, varolan tanrının enteresan bir şekilde dünyaya müdahale etmediğini ileri süren deistlerden daha gerçeğe uygun bir görüştür.
Hakikaten bir ateist hiçbir zaman tanrının; yokluğunu kanıtlayamaz, aslında tanrının varlığının olmadığını kanıtlayamaz ve bir deist/teist de asla varlığını kanıtlayamaz. Dolayısıyla bu ancak inançla kaim olur ve bu hususta kayıtsızlık, ilgisizlik en akıllıcasıdır.
dini konuları umursamama durumu. adı pek bilinmez ancak avrupa ve amerikada birçok gencin içinde bulunduğu durum. adamlar dine o kadar ilgisiz ki apateist olduklarından bile haberleri yok.
bunlar çok afedersiniz ateistlerden de beterdir! ateistler zamanla dine döndürülebilir ama "ehehe allah mı knq işim olmaz varsa da yoksa da koy götüne gitsin" diyenler bunlardır işte bunlara bi bok işlemez!!!
içinde bulunduğum güruhtur. oogğh ne rahat deyiverip yayılmak var ya. heh o işte.
şunu da az önce bi yerden çarptım, nerden hatırlamıyorum ama yakınlarda olacak.
özeti; https://galeri.uludagsozluk.com/r/1282226/+
Kayıtsızlığın en estetik, en haz verici ve gerek eylemsel gerekse düşünce açısından en çok kolaylık sağlayan noktası. "Varsa da yoksa da bu benim sorunum değil" diyorum ben buna. Ayrıca hayatta benimsediğim gibi, felsefedeki tarımda böyledir. Kimileri kaçış olarak görür kimileri kibar ateizm ama hakikatte yalnızca kayıtsızlıktır.
bazıları filozof kesilmiş, boş adamlar demiş, sorgulamıyo demiş. sanki kanıtladılarda tanrının varlığını veya yokluğunu hayatlarında kullanıyolar. yıllar önce uydurulmuş masallara tapan adamlar gelip burda tırı vırı yapmasın. apateizm ne tanrı varlığını sorgulamamaktır, nede hiç ilgilenmemek. apateizm bu sonuçsuz sorulardan bıkmak ve skerler böyle işi benim umrumda değil demektir. olaya pragmatik şekilde bakmaktır.
ve tartışmasız en mantıklı görüştür (ateistler buna kızacak, teistlerse çıldıracak) olay şurdadır, tanrı varsa bana mı var, günlük hayatta ıq seviyesi ortalama üstünde olan her birey hayatının kader vb saçmalıklarla değilde tamamen şansla ve kendi seçimleriyle ilerlediğini görür.
tanrı yoksada ne yapalım amna koyim. durup durup düşünelim mi tanrı yokmuş ee napacan. varsa da ne yapacan, bu fikir sana ne sağlayacak tanrı sana kendini göstermediği sürece.
bana gözükmediği, güç veya ne bileyim bir kudret göstermediği sürece tanrının ne önemi var.
o yüzden mantıklı, zamanı değerli adamların yoludur apateizm....
tanrı fikrinin hayatıma müdahale etmediğini fark ettiğimden beri apateistim.
Alman Papaz Martin Niemöller, Hitler faşizmini şu cümlelerle anlatır;
Önce Sosyalistleri topladılar
Sesimi çıkarmadım,
Çünkü ben sosyalist değildim.
Sonra sendikacıları topladılar,
Sesimi çıkarmadım,
Çünkü sendikacı değildim.
Sonra Yahudileri topladılar,
Sesimi çıkarmadım,
Çünkü Yahudi değildim...
Sonra beni almaya geldiler...
Benim için sesini çıkaracak
Kimse kalmamıştı.”
