Herkes için koca bir hiç olduğum. Aslında buraya bu yazıyı yazarken bile asla kimsenin umrunda değilsin. Bunu anladığı zaman insan bir şeyler eksiliyor içinden.
rahatlama ve huzur.
uzun zamandır kendimle ilgilenememiştim. önce kuaföre gidip insanlastiktan sonra eve gelişimle birlikte küveti suyla doldurup yattım. (Bir bihter beklemeyin öğrenci işi jakuzi tipayla kapatıyoruz) ardından lan hazır buhar oldu boşa gitmesin diye keseye abandim. bebek poposu kıvamına gelince çıktım. her sabah geç kalmaktan 3 dk da makine ile kuruttugum saçlarımı saldım ve kendi kurumasini bekliyorum türk kahvemi yaparken. herkese bir deşarj günü lazım millet. kendinizi sevin.
sevdiğim kıza cuma günü açılma planı yaptım. bu açılma benim için bir ilkti...
mesaj attım bana finalden önce bir kaç dk ayırır mısın? diye o da çaktı hemen ve eğer aklımda ki saçma şeyse çok üzülürüm dedi. (dikkatinizi çekerim isteğimi saçma buldu. bu beni kahreden noktalardan biri) bende salağa yattım ne aklındaki dedim. o da biriyle hali hazırda konuştuğunu söyledi...
(bu arada biriyle konuşuyorum kelimesinin anlamını hala çözemedim. sevgilisi var mı yoksa hazırlık aşamasında mi hiç bilmiyorum kötü olduğu kesin ama anlayan varsa mesajla belırtırse sevinirim)
işin garibi sadece 2 hafta önce kimseyi sevmediğini üstüne bastırarak söyledi.nasıl oldu da bu kadar hızlı gelişti her şey anlayamıyorum...
dünyam tam anlamıyla başıma yıkıldı.
o günden beri ne düzgün uyuyorum ne de yemek yiyorum. bir anda gözüm doluyor ağlıyorum...
anlamıyorum neden ben yani neden???
kötü biri değilim gayet iyi biriyim ama neden bu aşk işinde hep isim ters gidiyor ki...
neden hep ben ağlamak zorundayım, neden birileri benim için ağlamıyor he neden?
iyi biri olmak beraberinde neden kaybetmeyi geretirir ki?
