not:silmeye başlamak gerekir bazen, mecbur olmak aslında. ama anıları sildikçe kafanızdan-sildiğinizi zannettikçe- birer birer eksilir bir şeyler kalbinizden, hafızalarınızdan.. boşluk duygusunu derinliğinde yaşamaktır.
insanın gözüne iyi kötü bütün anıları getirir. eskiler, bugün ve geri kalan her şey..
anılar kadar fenası mı var? yüklediğin anlamlar, bağlandığın onca şey.
kopması zor olsa bile kopmanın zorunluluğu, zorluğu..
geçmişe saplantılı insanlara yapılacak bir kötülük bu şarkıyı dinlemek.
kendime yaptığım kötülüklerden bir tanesi işte.
bütün anıları kafamda toplayıp çöpe atmak istiyorum.
kısa ve net. *
"hala hayalimde senin yüzün, senin sesin
kaybolmaz yıllar geçse
şimdi sen çok uzak olsan da,
gel gör ki yaşıyorsun ölümsüz anılarda.."
anılar tıpkı kokular gibi istenmese de aniden hücum eder. nereden geldikleri bilinmeden uzaklaştırılmaları mümkün değildir; tam tersine insanı peşlerine düşürüp daha çok hatırlamaya zorlarlar, çünkü ilk andaki izlenim hiçbir zaman tam değildir. anılar ısrarcıdır, çünkü bir noktada egemendirler ve (her anlamda) kontrol dışıdırlar. başka bir deyişle, geçmiş kendiliğinden bugün olur.
Merhaba mübarek.Nasılsın?
Beni sorma amınakoyim ben gene triplerdeyim. Her ne kadar Şakirt ev abisi moduyla başlamış olsam da yazıya, yazı öyle devam etmeyecek.
Zor günler vardır ya moruk? Hani çevren de ki tüm arkadaşların yok olur köşesine çekilir. Sende onlardan medet umarsın. öyle bi durumdayım.
Hep özlerdim eskileri. Anılarım vardı benim. Belki çok caf caflı değiller di ama, onlara tekrar ulaşabilmek için herşeyimi verirdim. Çocukluğum vardı hiç hayatın umrumda olmadığı. Tek derdim daha çok oyun oynamaktı o zaman ki arkadaşlarımla. Ancak lise dönemiyle beraber gelen bazı düşünce akımlarım ve ütopyalarım beni sürükleye sürükleye bu kadar derdin olduğu bi duruma soktu. Hayat işte demek kolay geliyor bazen. Kolay geçtiği dönemler vardır ya ? hani şu sevdiğin insanlarla birlikte vakit geçirdiğin. Ha işte onlar kolay geçirdiğimiz dönemlerden di. işte onları arıyorum bazen. samimiyetsiz dostluklar abilikler ablalıklar istemiyorum. samimi olsunlar istiyorum. arkamdan iş çevirmesinler istiyorum. anılarına benim kadar onlar da saygı duysunlar istiyorum... belki çok şey istiyorum ama hepsi kolay gelen içgüdülerden... sadece bunları istiyorum. olmayıversin benim aşk hayatımda birileri. sadece şimdiye kadar hakettiğim mutluluğa ulaşmak istiyorum.
Eskiye dönebilme konusu herkesin içinden geçmiştir. Ama ben bunu yapabiliyor olmak için herşeyimi verirdim. Çünkü o kadar doluyum ki; anılarımla.. O kadar saf anılarım o kadar unutulmaz anılarım var ki keşke diyorum işte o an da ki kadar mutlu ve dertsiz olabilseydim. Keşke birşeylerden bu kadar medet ummamış olsaydım. Keşke bütün alıp götüren şarkılar hiç olmamış olsaydı ki onlar da kendimi aramasaydım. Keşke... Keşke hiç şunu yapmasaydım. pişman mıyım eskilerden? Tabiki de hayır ama özlüyor be insan o lisenin toz pembe yıllarını... Okul tuvaletinde sigara içen gencin dramını bile özletiyor hayat. Keşke bu amınakodumun acılarını yaşatacak kadar büyük işlerin içine girmeseydim. bok var dı sanki. şu anda belki de benim yüzümden insanların başına birşeyler geliyor. Bazen derim ki kendi kendime; ben de neden diğer insanlar gibi hiçbirşeyi takmamayı başaramıyorum. Gerçekten art niyet aramayın. ben olamadım hiç öyle. hep birşeyleri düşünüp çözmem gerektiğini ve bu konu da hep insanların medet beklediğini düşündüm. kendimi attım konuların ortasına. 17 yaşında başladım düşünmeye... Ve yaşım 22 hala düşünüyorum. Hala kendim için olmasa bile iyi olmalarını istediğim insanlar için düşünüyorum. Ve yemin ederim ki kendimi hiç bu kadar ele alma fırsatım olmadı. belki olsaydı şu anda bunları yazıyor olmazdım. mutlu olurdum.
Samimiyeti tam bulursun ve öyle bir yerde yok olur ki sanki hiç yokmuş gibi davranır insanlar. Sanki hiç birlikte yaşanmış anınız yok. Ve o kadar şerefsiz olabilir ki insanoğlu... Üniversite yıllarım çok yıprattı moruk. insanların başka hiçbir yerde göremeyeceğimi düşündüğüm yüzlerini gördüm. Ve ben bunları gördükçe soğudum insanlardan. Bir takım egolarının peşimden koşturup duran insancıklar dan olmayın. Fikirlerinizi savunun. Geçmişinize önem veriyorsanız hiç zorlanmadan aşabileceksiniz bunları. Ders anlatma moduna girdiğim için özür dilerim.
işte böyle moruk hayat bizi 22 yıl sürükledi anlayacağın. Bizde çok mutluymuş gibi, yaşamaya devam edebilmek için elimizden geleni yapıyoruz.
işte böyle kankam. Hayat bu nereye ne kadar verir nereden ne kadar alır karar veremezsin.'' bazen hızlı bazen yavaş yaşıyacaksın'' bi arkadaşımın tabiriyle. Bu arada kafanızı şişirdiğim için de özür dilerim. Tekrar görüşmemiz dileğiyle....
Ah o anılar..
Bazen gecenin bir vakti aklına o küçücük bir anı gelir sonra bi efkarlanırsın yakarsın sigarayı. O anıda ne kadar mutlu olduğun aklına gelir yanakların ıslanır. Giden gün gitmiştir kalan anılar bizimdir. Anılar güzeldir sizi üzmedikleri sürece.
bir keresinde ailecek ankara'dan izmir'e arabamızla gidiyoruz. babam kontakla beraber, o dönemin çok satan coşkun sabah'ın anılar adlı kasetini kaset çalara koydu. arabamızın teybi auto reverse olduğu için 8 saatlik yolculuk boyunca kasedin a ve b yüzünü en az 10 kez dinledik. garip bir şekilde ne annem ne ablam ne de ben "baba yeter artık çıkar şu kesedi" demedik. bu nedenle anılar şarkısı benliğimde ayır bir yeri vardır.
Bugün sabahtan beridir köydeyim babam, abim ve benim ortak kullandığımız evimizi herkese birer daire olarak yaptırmak üzere inşaata başladık, tabii ev boşalacak ki ustalar kırıp dökmeye başlasınlar diye, birde ne göreyim ilk okuduğum kitaplar, ilk el yazılarım, birinci sınıftan beşinci sınıfa kadar olan karnelerim, annem hepsini saklamış. insan bir garip oluyor resmen kısa bir maziye dönüş yaşattı bana, hala etkisindeyim...
Edit: bu arada daha ilkokul 2 de bile matematiğim ikiymiş. *
kötü anılar ben nasıl bir insanım dememe sebep olurken, iyi yaşanmışlıklar kalbinize dokunan tatlı bir hissiyatın yanında boğazın düğümlenerek yutkunmaktır. keşke o güzel arkadaşlıklara samimi dostluklara geri dönebilsem. o zamanlar top oynar, erik ağacı avına çıkardık ağaçlara isim takar her gün farklı birisine giderdik ne günlerdi lan. ne kadar fazla erik ağacı bulursak günler okadar dahada genişlerdi bazen sabaha kadar acaba yarın hangisine gitsek diye düşünmüşlüğüm vardır. yada abilerle maç yaptıktan sonra herkese gazoz ısmarlanan günler yüreğime su serpin her geçen günü özlüyorum bu günlerde yanarken...
