bugün

atatürk ün anzak askerlerinin annelerine hitaben yazdığı mektup herkes tarafından bilinirde, bir anzak annenin atatya cevabı pek bilinmez.
bilinsin, okunsun, edepten, hayadan, insanlıktan ders alınsın istedim.

--spoiler--
Gelibolu toraklarında yitirdiğimiz evlatlarımızın acısını, alicenap sözleriniz hafifletti. Gözyaşlarımız dindi.
Bir ana olarak bana, bir güzelim teselli bahşetti. Yavrularımızın sonsuz uykularında, huzur içinde dinlendiklerinden hiç kuşkumuz kalmadı. Majesteleri kabul buyururlarsa bizler de kendilerine Ata demek istiyoruz. Çünkü, yavrularımızın mezarları başında söylediğiniz sözler, ancak bir öz babanın sözleri gibi yüce, ilahi. Evlatlarımızı bir baba gibi kucaklayan büyük Ata ya tüm analar adına şükran, sevgi, saygıyla...
--spoiler--

işte çanakkale ruhu budur.

anzak torunlarını dedelerinin düşman bildiği, işgal için geldiği topraklara, dedelerinin kabirleri başına dostluk ve barış duyguları ile getiren duygu budur.
aşağıdaki gibi olduğu iddia edilir.
--spoiler--
biz sizi işgale yolladık çocuklarımızı, sen onlara kahraman dedin. biz çocuklarımıza ingiltere için savaşın dedik, sen türk askerine "ben size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum" dedin. düşündüm de senle ben aynı kafadanız galiba.
--spoiler--
anzak da olsan, ağlarsa anan ağlar.