ızdıraptı lan. lavabonun önüne dikerdi sabahları "aaa olmaz sabah kalkınca yüz yıkanır pis mi olcan sen" diye çemkirirdi. ya da ağzına yüzüne bulaştırdığın çikolatayı temizlerken vururdu su dolu avcunu yüzüne. sonra böyle daha bi sıkıp avuçlarını, temizliği tamamlardı.
bu işkencenin tek keyifli yanı avuçtan mümkün olduğunca su içmekti. iki üç damla bile olsa kar bellenirdi. insanoğlu her yaşta küçük hesapçı amk!
olabildiğine iticidir. ölümüne ağlardım sanki kötü bir şey oluyormuş gibi. oysa basit bir yüz yıkama ama itici işte arkadaşım. hele burnumu zorla sümkürtmesi ...
o değil nasıl yara bıraktıysa ben de 14 15 yaşımda kendimi banyoya kitleyip yüzümü yıkamıycam diye ağlamıştım. ablamın beni ikna etmesi sonucu kapıyı açmış ve o anda yüzüme çarpan suyun şokunu atlatamamıştım zira evde deli danalar gibi koşup ağlıyordum. evimiz 80 metrekare. çarpa çarpa koşuyordum.
