anneannemi özledim

bana karşı sevgisini hissettiren tek kişi oydu. o gitti sevgisi kaldı.

Benim hic olmadi. Olanlardan nefret ediyorum. Sansli picler.

Bende emeği çok olan insan.
Annem gibi.
Yanından yeni ayrılmama rağmen ben de özledim..

Anneannem yanımdayken bi işe yaramazdı. Elini öptüğüm bile az olmuştur. Ama işte özlüyor insan. Bir buçuk yıl oldu. Kokusunu özledim..

Yanınızdayken bile özlediğiniz, minnoş kucağında huzur bulduğunuz, güçsüz, zayıf elleriyle okşadığı saçlarınızda bile sevgisini deli gibi hissettiren kadındır anneanne.
Her daim özlenendir.

Yüzümüzü gördüğü, sesimizi duyduğu anda dua etmeye başlardı. Mutluluğundan ne yapacağını şaşırırdı.

"Allah sizi hep sizin gibi güzel insanlarla karşılaştırsın, çok mutlu olun." derdi. Cümleyi böyle kuramazdı ama derdi.

Kaç kere elimi tutup "kızım" deyip bekledi bilmiyorum. Her seferinde aynı şekilde devam etti. "Mutlu ol."

Ah Cemo, Nurlar içinde uyu.