https://galeri.uludagsozluk.com/r/1867443/+
şüphesiz yüce anneanne divanı. küçükken buna benzerdi aynı vallahi gözümün önüne geldi. sert yaslanmalık olmasına rağmen bir de rahat güvende hissettirirdi ki gerçekten. aklıma gelenlerden biri de tırnak içinde kurban olsun ona anneannesi sözleriydi. annem, alma yemesin çok yedi demesine rağmen, ısrarla bakkaldan dondurma aldıran anneannem vardı, nur içinde yatsın. güzel, masum günlerdi.
anneannem ve dedem şeker hastası olduğu için ilk başta poşet poşet ilaçlar aklıma gelir.
sonra tel dolabın alt gözündeki köy bakkalından alınmış gül lokumu ve hafif yumuşamış bisküviler.
dedem, anneannem görmeden akşamları aşırır bunlardan birer ikişer.
Küçükken girmekten korktuğum o karanlık odada da bahçeden yeni koparılmış, karpuz kavun, acur.
Unutmadan, bir de girişte tam karşıda duran dedemin efe babasının köy meydanında zeybek oynarken çekilmiş çerçeveli fotoğrafı.
Yillarca anneannem kendi resmini ressama cizdirmis tablo gibi yaptirtmis duvara asmiş sanardim.
Meğerse o 1800lu yillardan kalma gibi tabloya benzeyen şey anneannemin annesinin fotosuymuş aq.
