Hangi birini sayayım ki.
Babaanne evi şahsım için ne kadar kasvetli ve boğucuysa, anneanne evi tam tersiydi.
Duvara asılmış çiçekli sepet, benim bebeklik fotoğrafım, çiçeklerin kurutulup boyanmasıyla yapılmış süslemeler, deniz kenarında bir ev resmi, ortadaki küçük salona asılı tablo..
Orta salonda yeşil desenli eski koltuk takımı, kışın soba üzerindeki güğüm..
Mutfakta otururken camdan görebildiğimiz bahçe, banyo camından görebildiğimiz cami..
Anneannem şu an 88 yaşında ve muhtemelen bu yıl apartman dairesine taşınacak.
Zira yaşı çok ileri, aklı zayıflamış durumda aşırı unutkan, soba yakmakta zorlanıyor korkuyoruz başına bir iş gelecek diye..
Özleyeceğim seni pembe gecekondu..
Buna benzer vitrinli kanepesi vardı. Orda kaldığım zaman arada bunun üstünde yatar divanların altından birden çıkıp ortalıkta dolanan kirpileri izlerdim.
*Evde kirpi beslerdi anneannem mekanı cennet olsun.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2033793/+
Buna benzer kocaman bir vitrin vardı. Kuzenler,kardeşim, ben ne oyunlar oynardık o açık alt raflarında. Kocaman bir dünya gibi gelirdi küçükken.
toprak ev ve üzerinde ki loğ taşı.
ahır da bir tane kocaman inek.
kaynayan sütün bakır tasla içilmesi ve o eşsiz kokusu.
sabah alınan sıcak pide kokusu.
avluda ki dut ağacından dökülen kara dutların tadı.
kısaca çocukluğum.
TARiHi BÜFE. ALTI KAPALI KISIm,ÜZERi iSE CAMEKAN. içnde de kıymetli kahve takımları.
olmazsa olmazı da dantellerle örtülü olması dantelin köşesi üçgen şeklinde sarkacak.
Gereksiz eşyalar.sürekli birşeyler alıp biriktiriyor,sonra da eşyaları koydugu yeri unutup yenilerini alıyor.bu yüzden kavga ediyoruz ama yine de o kadını seviyorum.hayattayken kıymet bilmek lazım. Bana kendimi hâlâ bir cocukmusum gibi hissetiriyor.
milyonlar harcayıp yakalayamadığım atmosferi gelir.
kerpiç ve 80 senelik bi evdi. depremde yıkıldı.
zaman geldi. inşaatcı olduk, mimariden, iç mimariden haberimiz, bilgimiz oldu.
o evin aynısı yapmaya kalktık.
başladık yapmaya. tabi şimdi farkediyorum bazı imkansızlıklardan dolayı farklılıklar yapmak zorunda kaldık ve olan oldu. ortaya çıkan bina ve atmosferi, şehirde yaptıklarımdan farklı değildi.
hatalarımı kendim için bi bile getireyim. not etmiş olurum.
kerpiç ustası illaki bulucan ya da bi kaç şirket var kerpiç ev yapan kazıkta olsa onlara yaptırıcan.
ölçüleri asla büyütme. ölçüler büyüyünce sıcaklık kayboluyor.
bi de lütfen bahçede dayıların yaptığı evler yıkılsın çünkü bahçe olmazsa o atmosferi yakalamak çok zor.
not: dayılarda bi sürü ev var. bişey olmaz çakallara.
Bayramda bile açılmayan içinde evlendiği zamanlarda alınan ve üzeri çarşaflarla örtülü koltuk takımı, annemle babamın nişan fotoğrafları gibi bilimum eski fotoğraflar ve çeyizlikten kalma kullanılmamış eşyalar bulunan o çok gizli oda. O odaya sadece bayram şekerini almak için girerdik nedense oturma odasında değil o salonda dururdu. Örtülü kpltuk takımının altında tatlı tepsileri olurdu. O odayı en son anneannemin cenazesinde açtık.
sobanın çıtırtısı üstünde duran portakal kabuğunun cızırtısı, evi saran yemek kokusu, boş olmayan odalar, anneannemin koltukta oturup hadi biraz masaj yap diyişi.. Çok özledim seni..
