Bu devirde çocuk yapmayı bir yana koy, uykusuzluk, endişe, panik atak... Ne ararsan.
Düşün ki 3 buçuk kilo, kıyma gibi bir şey. Ufacık. Sana muhtaç... Ağlıyor sürekli.
Neden ağlar bebek?
- altı temiz.
- karnı tok.
- uykusu yok.
Neden ağlıyor peki bu çocuk?
Hemen başlar yorumlar:
- emiyor mu?
- sütün mü yetmiyor?
- ayağında mı sallasan?
- hasta mı acaba?
- aç bu çocuk, aç.
Bi durun allah aşkına, sanki 100 tane doğurduk. Zaten olayın paniği var, bir de bu çokbilmişlerin yorumları...
Anne olmak, başlarda günü kurtarmak, idare etmek, çok şükür bugün duş alabildim demek.
2 sene sonra anne olmak, sevilmek, sevmek. Her ne olursa, iyi ki demek.
5 sene sonra anne olmak, takıları paylaşmak, eleştirilmek, ufak ufak arkadaş olmak...
Sonrasını tecrübe edemedim henüz ama anne olmak, yaşadığım her zorluğun her zerresine değdi. Ve kimse kusura bakmasın ama annelik evlilikteki en güzel şeydi.
Çikolata yiyor ve ellerini perdeye sürüyor. Siz sadece gülüyorsunuz.
Oyuncaklarını camdan , balkondan atıyor.
En sevdiğiniz fotoğrafınızı parçalıyor.
Televizyona kumandayla vurup ekranın anasını ağlatıyor
Çamaşır makinesine makarna, patates, soğan gibi mutfak dolabında kolayca bulabildiği ne varsa dolduruyor
Bulaşık makinesine çıkıyor
Koltuk tepelerinde geziyor
Tam evi yeni süpürmüşsünuzdur elinde 1 tam ekmekle odaya koşup, hızlı hızlı ekmegi parçalayıp yerlere atıyor ve siz
Gülüyorsunuz.
nasıl bir şey olduğunu bilemiyorum elbette. yaşamadan bilinmez sadece uzaktan görüp hayran olabiliyorum.
misal dün trene muhteşem bir anne bindi. ben okuyordum. pusetteki 4 yaşlarındaki bir çocuğun çığlıklarıyla irkildim. bu arada çocuğun kutsal annesi çocuğu uslu durmazsa (mısır şuruplu hazır) meyve suyu ve mısır cipsi vermemekle tehdit etti. bunun üzerine çocuk sustu. ortalığı kesif bir monosodyum glutamat kokusu kapladı. çocuk obeziteden kansere pek çok hastalığa neden olduğu bilinen abur cubura yumulmuştu. saat 20:00 civarları yani yemek saatiydi. hakikaten çok kutsal ve mübarek anneler var.
hayatınızın, duygularınızın tamamen değişmesi demektir. çocuğunuzun büyümesine yardım ederken yaşadığınız süreç çok öğretici, çok yorucudur. sizin geçtiğiniz yollardan geçecek, istemesenizde üzülecek, başarı ve başarısızlığı tadacak, tüm bunlarla başesedebilecek sağlıklı bir birey yetiştirebilmek çok zor bir görev.
Bazen bir çocuğu/bebeği gördüğümde ağlardım. bu, yakın zamanda da oldu. Güdülerimi acıtan bir durum. Benden bayağı uzak. Içimde bir yeri kahrettiği oluyor. Kadınsı tarafım emzirdiğini hayal ettiğinde depresyondan çıkamıyor.
Yalnızca sevgi gerektirmeyen; gerekli sorumluluklara ulaşmadan mümkün olmaması gereken. Kötü alışkanlıklar olmamalı, sağlıklı beslenme düzeni, vücudun bir canı kaldırabilmeli..
Bir kadına yakışan en kutsal olaylardan biridir. Ona sevgi ve şefkat verirken kendisi de bu konularda hassas olur. merhametin yegane ilacıdır Anne olmak ve baba olmak.
Kafanızda daima bitmek bilmeyen sorular vardır : " ben iyi bir anne miyim ? Bu yaptığım doğru mu? Çocuğuma iyi bakabiliyor muyum? Hasta olursam ne yaparız ? Ona bir şey olursa ne yaparım? Acaba mezuniyetini görebilecek miyim ? Mutlu bir çocukluk geçirebiliyor mu? Eşcinsel olur mu? Yurtdışına giderse nasil bir hayat yaşamalıyım? 2. Çocuğu ne zaman yapmalıyım? Yapmalı mıyım ? Çocuğumla ilgilenemezsem? Vs. Vs. "
Bunlar gibi milyonlarca soru. Hep endişe ama hep endişe.
Kendini sürekli suçlamak, yetersizlik hissi. Bitmek bilmeyen duygu yoğunluğu. Gençler sanır ki bir tek kendileri düşünebiliyor. Halbuki bilseniz anneleriniz dakikada neler geçiriyor aklından ve sizi büyütene kadar neler atlattılar ve bitmedi de. Sünnetinizde , doğum yaptığınızda ve hatta aşk acısı çektiğinizde sizden daha çok korkup / üzülen / canı yanan yegane varlıktır anne.
Anne olmak ise dünyanın en güzel duygusu ve allah bu mucizeyi kadına uygun bulmuş. Kadın olmak gerçekten muhteşem ve dişi olmakta. Doğurmak , doğurabilmek o kadar mucizevi ki. Ah ah .
Anne olmak tek kelime ile mükemmeldir. Size hiç benzemeyen oğlunuza bakıp bakıp " bu çocuğu ben mi doğurdum ?" diye her gün şasırıp kalmaktır ve o şaşkınlık ömür boyu gitmeyecek üzerinizden. Çocuğunun olmadığı bir dünyayı düşünememektir anne olmak ve ölümden çok korkmaktır. Allah hiç bir anneyi evlatsız , hiç bir evladı annesiz bırakmasın inşallah . Hiçbir anne evladının acı çekişini görmek zorunda kalmasın. Bir anne için daha büyük zulüm olamaz. Bunun imkanı yok. Anne olmak yalnızla çocukları mutluysa mutlu olmaktır. Bireyselik bitmiştir. Bir çok anne de böyle olmalı. Anne olur olmaz artık yalnızca çocuk olmalı ve tüm planlar çocuğa göre yapılmalı. Annelik bunu gerektirir.
Dünyanın en zor şeyi. Annelik doğurmakla olmuyor. Sana küçük bir beden ve kocaman bi ruh emanet, onu mutlu ve sevgi ile büyütmen gerek. Ki o da ilerde diğer insanlara öyle yaklaşsın, zira bu dünyada yeterince orospu çocuğu var.
Hayatımda gerçekten olmasını istediğim nadir olaylardandır. Çevremdekiler de kolay kolay bilmez böyle bir şeyi istediğimi. Bunun için evlenmek falan istemiyorum. Evlatlık alırım. hayatımı ona adayacak derecede anne olmayı istiyorum. Bir gülüşüyle içimi ısıtır, bir ağlayışıyla biliyorum, dünyayı alt üst ederim onun için. “Anne” deyişiyle huzur bulacağımı biliyorum. Ona her zaman için mutlu olduğun şeyleri yapmasını isteyeceğim. Çöp mü toplamak istiyor ve böyle mutlu mu olacak toplasın, her zaman yanında olurum. içimden bir ses bu duyguyu tadarsam hayatımın dönüm noktasını yaşayacağımı söylüyor.
Şüphesiz ki Ufak yaşta çocuğu kreşlerde süründürmek, bakıcılara emanet etmek değildir.
Hayatın tüm inceliğini çocuğuna aktaran bir fedai olmayı gerektirir aynı zamanda.
29 nisan 2018 akşam saat dokuz sularında akasya avmde hap kadar çocuğunu "yanımdan ayrılırsan etlerini bıçakla keserler" diyerek korkutan içinin pisliği yüzüne vurmuş röfleli kadın, senden tiksiniyorum ve sana laflar hazırladım.
