bugün

maalesef ki sorunlu oluyorlar. sevgi azligi ayrik buyume gibi nedenlerden dolayi ortaya cikan durum. bu yuzden lutfen duyarli duzgun evlilik yapalim abilerim ablalarim. anne babasi ayrilmis cocuklarin hayatlarinin sorunlu gecmesi durumu.

edit. amacim kirmak degil. sadece tespit. cocuklari dusundum ben. yoksa insan bosanir nolmus.
çevremde gözlemlediğim kadarıyla agresiflik, alınganlık, hızlı duygu değişimi gibi sonuçları vardır. ama tam tersine bu ayrılığı iyiliğine yormuş olan kişiler de gördüm.
özel çocuklardır. acıyı erken yaşta tattıkları için ilişkilerinde daha hassas olurlar. inşallah yani.
önerme yanlıştır.

eğer karı koca arasında büyük problemler varsa ve çocuk bu ortamda büyüyorsa, ayrılmak çocuğun psikolojisini olumlu yönde etkilemiş olacaktır.

bu durum, sadece kendi içinde kıyaslanabilir ki, ayrılmadan önce ve sonrası arasında kıyas yapmak gerekir.
hayat boyu mutluluğu tam anlamıyla tattırmayacak durumdur. Çocuklukta koyulması gereken en büyük yapı taşı eksik kalmıştır.
Evlilikten nefret ederler ama iyi anne baba olurlar, karşısındaki insana güvenemezler. Çabuk inanmazlar, yaraları çoktur.
Kimseyi ilgilendirmeyen çocuktur. Sorunlu olan da bu başlığı açandır.
Küçük yaşta olgunlaşma ve hayatın gerçeklerini anlama konusunda avantaj sahibi olunur genelde. Yaşadıklarını yaşatmazlar. Atılan her adım düşünülerek atılır. Kimseyi kırmak üzmek istemezler. Yaşıtları gibi davranmazlar, sorumlulukları boylarını geçer.Bu yüzden ayrı ailenin çocukları sorunlu değil sorumludurlar. Kendimden biliyorum.
özellikle erkeklerin dikkat etmesi gereken bir durumdur. şunu hiçbir zaman unutmayın annesi babası ayrı, baba sevgisi görememiş (kız çocuklarının travmalarında baba daha etkili), babasıyla ciddi sorunları olan kadınlardan öyle bir kaçın ki nereye gittiğinizi kimse göremesin. şiddete meyilli, gergin, belirli aralıklarla sinir krizleri geçirmeye müsait, marjinal fikirlere oldukça düşkün kız çocuklarının çok küçük istisnalar hariç hepsi babalarıyla sorunludur.
(bkz: oo tespit)
yoktur öyle bir şey. Toplumdaki sorunlu kişileri inceleyin. emin olun anne ve babası birlikte olan çoğunluktadır.
kimse benim çocuğuma sorunlu damgası vuramaz. *
Kız çocuklarının travmalarında baba daha etkili bla bla bla la la la. Babasız büyüdüm bir tane de problemim yok. Ne kucaktan kucağa atladım ne korunmaya ihtiyaç duydum. Birçok ebeveyni tam çocuktan daha güçlüydüm, güçlüyüm. insanız biz babasız annesiz büyümüş çocuklar. Sizler gibi. Yapıştır yargıyı geç nasıl olsa parayla değil.
Sevgi eksikliğinden kaynaklanıyor,dikkat çekip sevgi görmek istiyorlar. Haklılar.
psikolojik hastalıklara yakalanması fazla olsa bile bunlar pek bir şey ifade etmez. önemli olan nörolojik hastalıkların kalıtsal geçmesi ki burası çok büyük bir yaradır. çocuğun en ufak psikolojik rahatsızlığı katlanarak artar ve onlarla kalırsanız kafayı siz de yiyebilirsiniz. kalıtım bazen çok kötü sonuçlara neden olabilir.

o yüzden psikolojik hastalıklar tedavi edilebilir ama nörolojik olursa, beyninde olan hasarla yıllarca yaşarsın.
Doğrudur. Ben henüz normal olanı görmedim. Arkadaş olmak da zordur sevgili olmak da.

Etrafım böyle insanlarla dolu ancak. çekiyorum sanırım. Gerçi herkesi uzaklaştırdım artık.
saçmalanmamiş taranmış. Başlığı açan arkadaşın sorunları nedir? diye sorduğum başlıktır.
Belki, sorunlu bir insan olduğumu artık ben bile fark edebiliyorum.

insanın anne babasının boşanmış olması şart değil ayrı yaşasalar da etkileniyorsun.
Her çocuk için geçerli değildir.
oo aile kurumuna laf edenler gelmiş, hoş gelmişsiniz anam babam. ayran çalkalayayım mı?

sorunsuzluğun sorun olduğu devirdeyiz artık. çok da şeapmayın.