ankaralılara has özellikler

koskoca ülkenin başkentinin, trajikomik halleridir.
- sol şeritte düşük hızda gitmek.
- sinyal kavramından bihaber olmak.
- la, gardaş, bebe kelimelerini sık kullanmak.
- tatile gittiğinde deniz görünce sevinmek.
- tipik bir kasaba olmasına rağmen ankaraya toz kondurmamak.
- oyun havası dinlemek. abartarak trafikte arabayı durdurup oyun havası oynamak.
- gereksiz anlamlar yüklemek ankaraya.
- şahin, eski kasa bmw ye binip yanlamak, bu dingillikle övünmek.
- her fırsatta istanbul a bok atmak.
nasıl olur da bir insan ankarada yaşar. yazık.

Ankaralı olmaları.

Ben hiç bayburtlu olan ankaralı görmedim.

garip konuşmaları.

angara bebeziyiz la demeleri evet birçok arkadaşım bunu der ama ben ankarayı ayrı bir severim hatta evet evet ben ankaraya taşıncam ya burdan angaralı angara bebesi gardaşlarıma selamlar..

Ankaralı olup,bu özelliklerin hiçbirini taşımıyorum.
Ankaralıların ortak özelliği Ankara havası duyduklarında oynama güdülerini durdurmakta zorlanmalarıdır.

gızılay demeleridir efenim. ankara'da doğdum büyüdüm lakin bahsedilen hiç bir özelliği taşımıyorum.

eğer yerlileri ise gardaş, lan, la bebe .... gibi kelimeleri kullanmaları. Ve 5.000 liraya şahin alıp 15.000 lireya modifiye ettirmeleri en belirgin özellikleridir.

not:Köken olarak Ankaralı değilim ama Ankara doğumluyum ve Ankarada yaşıyorum.

Ne kadar ciddi olursa olsun ankara havası duyunca ciddiyeti bozmaktır.

benim için ankara, meşhur pavyon kültürüyle eşdeğer..mide bulandırıcı..

(bkz: kuş grubu otomobiller)

motorlu taşıt kullanma konusundaki kabiliyetsizlikleri olabilir. motorlu taşıt olarak kısıtlamayalım bisikleti de dahil edelim.

(bkz: ) beyin uyuşukluğu

la bebe kalıbını her cümlede mutlaka geçirmek.

Bebeler kalkinda iki gaynatak la. Alak cekgirdeq goala parga gideq.

Hahaha millet neler Yazmış LAN. Insanlar Behzat ç de gördüğünüz gibi değil. Tamam k harfi yerine Sıklıkla g harfini kullandığımız doğru ama öyle kaba saba insanlar değiliz.

(Çoğunun)

köylü olmasına rağmen kendilerini çok sosyetik sanması.

Her şeyin en doğrusunu kendilerinin bildiğini sanması.

Angara kültürü dediği şeyin apaçi kültürü olduğunu kabul etmemesi.

gardaş demesi değildir.

eveeet. yine süper yanlış anlaşılan bir başlıkla baş başayız. hoş geldiniz deniz çocukları. bu gün karşıda gezelim avrupaya gidelim çocukları. sizler de hoş geldiniz yeşillikleriyle ünlü çocuklar.

bakınız. ankara'nın eski komşuluğunu kardeşliğini kimse bilmez. mahalle kültürünü kimse bilmez. evet gri kenttir burası , pisliktir, memuriyet şehridir, herkesin bir işi vardır bu şehirde, sokaklarının hepsi kızılay meydanına çıkar. gerçekten "la olm bize gidelimdir". havası soğuk ama insanları sıcak memlekettir. sonradan türeyen doğudan gelen ailelerin bozduğu yerdir ankara. çinçin'in eski komşuluklarını bilmezsiniz şimdi polis girmeyen yere. dağıttılar çoğu sincan saraycıkta artık. ve tabi ankaralılar için tatil denizdir , güneş ve kumsaldır. bizim sokaklarımız hep bi caddeye çıkar ya da otobana. oyun havasıdır ankara. seğmendir ankara seğmen. beş yüz altını bir ayda yedirip üstüne şarkı yazmaktır ankara. sosyetik falan değildir ankaranın adamı. ankaralı saygı değer bir prof'un bile "lan olm o bacağı nası becerdin de kırdın la" demesidir ankara. dilinizde dolaşır o kelime bildiğiniz "la" dır ankara. gevşek, kro, yobaz her yerde var ve her yerde iyi insanlar var biliyorum. fakat istanbul'a gittiğimde şöyle bir şey yaşadım. " kardeşim sen dudulluda in ordan pendik servisine bin ben seni onların tesislerinden alırım". keza izmir'de "biladeeerim otogarda inceksin ordan bin dikiliye gelirsin beyaa" . ankarada öyle bir şey yoktur mesela. he gardaşım "aştide misin geliyom" yada "la kızılaya gel hemen ankarayla" dır. anlayamazsınız egede okudum çok sevdim egeyi izmiri balıkesiri muğlayı ama bir şey eksikti bir şey. sonunda buldum oralarda kızılay yok.

oyun havalarını sevmem, öyle düğünlere gitsem bile oynamam ama parmak şıklatma hastalığı var bende. üniversitede iken boş koridorlarda on numara yankı yapardı bu parmak şıklatma. zamanla alışkanlık oldu istemsiz parmak şıklatıyorum. dün yine parmak şıklatarak dolaşıyordum evin içinde babamdan azarı yedim.
bu parmak şıklatmak dışında bazen ortamlarda sincanlı damarıma basıyorlar öfkeleniyorum birden. lisede ki çakallarla konuştuğumuz gibi kelimeleri tonlamaya el kol hareketleri yapmaya başlıyorum bu da istemsiz bir şey. bir gün dayak yiyeceğim bu yüzden.

kendilerini başkent sanmaları.

halbuki boşkent bildiğin.

erkekleri bebe, kızları kezbandır.

yılın 9 ayı "biz balıh mıyız la gardaş?" diye gevşek gevşek dolaşıp yılın 3 ayı kendilerini sahillere atmalarıdır.

Canım o 'angaralılara has özellikler' olacaktı.

Ankaranin bir cok ozelligini siralamissiniz. Benim icin ankara insani demek "dost" demektir. En zorda oldugun anda ararsin kosa kosa yanina gelir. Derdini dinler cozmek icin elinden geleni yapar. Universite okuyan arkadaslar iyi bilir ankaralilar her zaman dogru durust ve fazlasiyla guvenilir insanlardir.

Keçiörendekiler vs. Çankayayı beğenmezler, bir de uzak derler, işin komik yanı merkez olan Çankaya'dır. Iraklinin fransayı begenmemesi gibi bir sey. Keciorenin nufusu 1 milyondur zaten.

Yazilanlarin disinda en komigi,
Sehirde, Apartman onunde dugun yaparlar..

(istanbullu garibanlarda gelir keciorende, demetevlerde ,mamakta kalir, varos ve tasra yerlerde gezer giderler sonrada hic bir sey yok, memur sehri derler.)

Sabah akşam ankara havası dinlemek.