Şereflikoçhisar (33 bin) ve Beypazarı'nın (48 bin) nüfusu biraz fazla olsa, çevre ilçelere sosyoekonomik merkezlik yapabilirler.
Ancak bu kapasitede bir nüfusa sahip oldukları söylenemez, yetersiz durumdalar.
Merkezden biraz uzak olup (77 km), kendi başına bir sosyoekonomik merkez olabilen tek Ankara ilçesi Polatlı (127 bin) diyebiliriz.
"bir gün tanışacağım buradan" sloganı ile yıllarca terkedilemeyen şehirdir. rahatlığı, kolaylığı, güvenliği bağlar insanı kendine. başka şehirde hep diken üstünde olursun. ama evet, gri şehir. sıkıcı, ruhsuz. akmıyor.
nasipse haftaya değil ondan sonraki hafta gideceğim bir il. oranın bol bol tadını çıkarayım. türk dil kurumuna da kesinlikle gitmeyi düşünüyorum. belki bebekliğimden beri belki de hiç denizsiz bir ile gitmemiştim. manisa'da deniz yoksa manisa'dan geçmiştik.
türkiye'nin başkenti olan ildir. bana göre anıtkabir dışında pek bir numarası yoktur. çok renksiz, tatsız bir şehirdir. insanı da genel olarak kaba ve seviyesiz. ankara müzikleri de berbat ayrıca.
--spoiler--
ankarayı hak etmeyenler il sınırı yazan yerden geri dönsünler.
--spoiler--
ankara'yı hak etmeyenler derken ankara kimsenin tapulu malı değil. isteyen gelir. mecburiyetten de gelen gelir. ücretsiz otobüse de binilebilseymiş iyiymiş. meydanı güzel, kalabalıktı. otobüslerinin bazıları istanbul'dakilere benziyordu. resmi yerler bayağı çoktu. otobüslere ücretsiz binememek dışında ankara'yı beğendim. bazı otobüsleri istanbul'daki gibi kalabalıktı ama bence güzel bir durum.
--spoiler--
haydaaaa umarım aykolik bir gün bir yerde yakalayıp böyle fotoğrafımı çekmez.
--spoiler--
ama hepimiz insanız yani. bir yeri çekerken insanlar da çıkıyor. senin olduğunu bilmezler bence.
