Sabah kalkıp Ankara Simidi yemek,
öğlen saatlerinde ankara kalesine gidip ev kafelerine oturup gözleme yemek,
Sakarya caddesinde içmek *
Akşam çiftliğe gidip kokoreççinin kokoreçi parçalarken ankara havası eşliğinde kıvırdanmak akabinde o kokoreçi yemek.
daha şu an aklıma gelmeyen birçok şey...
bunların hepsi en güzel Ankara'da yapılır, kıyaslanmış denenmiştir.
Ayrıca ankara aşıkları bireylerine şahsım Nexagon kişiside dahildir.
bir insanin dogup, buyudugu, annesinin elinden tutup parklarina gittigi, sokaklarinda oynadigi, okula baslama heyecenini yasadigi, yagan yagmurunun altinda amacsizca dolandigi, arkadaslariyla her hafta bilinmedik bir yerini kesfe ciktigi, ilk defa asik oldugu, ilk defa ask acisi cektigi, ilk buyuk ayriligini yasarken ailesini biraktigi sehir ankara ise, o kisinin ankara'ya asik olmasi yadirganmamali.
not: her insan evine, yuvasina asik degil midir? ankara da benim evim, yuvam, herseyim iste.
ankarada dogup büyümesende, o sehri sadece on ay yasamıs olsanda ankaraya asık olma durumudur. okulun ordadır, arkadasların ordadır, sevgilin ordadır en güzel günlerini orda gecirmişsindir. ilk kez orda sarhos olmus, orda öpüsmüssündür ve boylece kalbini calmıstır ankara tüm griligine ragmen..
herşeyin düzenli olduğu, resmiyeti ve belirli bilgi birikimine sahip insanlarıyla zaten kendisine aşık eden şehir. memur, öğrenci, işçi, ahçı, bürokrat, boş gezen memleketi.
az magandalık yapmadık ankara'da. ulus pavyonlarında az kavga çıkarmadık. çetin emeç bulvarı'nda siyah bmw'den az bira şişesi fırlatmadık. meclis'in önünde eğilcen diyen dolmuşçuya inat boynumuzu eğmedik. orman çiftliğinde kokoreç yeyip kafayı bulunca parayı vermeden az kaçmadık..
işte öyle romantik şehirdir ankara..taşı toprağı romantizm kokar..
bi de mamak'taki gecekondumuzdan yıldızlar çok şukela gözükür..
içinde yaşadığım denizi olmasa da plaj voleybolu olan, ne zaman sokaklarında gezsem tekrar tekrar aşık olduğum ve sebebini hiç bir şeye yükleyemediğim muhteşem şehir
ankaraya öyle yakışırdı ki kar;
asfaltlar ışıldar,
buz tutardı resmi yalanlar.
Dışardan bakıldığında 'deniz bile yok yeaa'lardan, 'la bebe'lerden dolayı pek olası gözükmeyen durumdur; ancak bu şehirde en güzel zamanlarınız geçtiyse, burada büyümüş, hayatı burada öğrenmişseniz içinde bulunabileceğiniz, çok güzel bi olaydır.
ankarayı sevdiğinizi ancak ankaranın dışında bir süre yaşayınca anlarsınız. dönüncede gene küfür edersiniz bu şehre ilginç bir ilişki çeşididir bu ama ayazını ayrı severim.
burada doğup, büyüyen burada okuyan ve çalışan ve hatta askerliğini bile burada yapmış ankara'lı bir garip benim hissettiği en doğal duygulardan biridir zanlımca. hayatım burada geçti sanırım burada da öleceğim ama hiç şikayetim yok dedirtir. kimi zaman can sıkıcı olsa da cogunlukla güldürmeyi, eğlendirmeyi yer yer düşündürmeyi iyi becerir ankara.
