Genellikle beyni meşgul edemeyince ve vücudu yeteri kadar yoramayınca basan his bu yüzden insanlar hayatlarının ne kadar kötü olduğunu düşünmemek için ekstra mesai yapıyorlar.
Bazen şuana kadar ömrü sorgulatan ve küçük bir şey üzerinden yada artık değiştiremeyeceğin şey yüzünden patlayan mutsuzluk örneğin sabah kalkınca yaşadığım sorgulama sırasında keşke dün paramı harcamaydım da biriktirseydim yada üniversite sınavına daha iyi çalışıp mezuna kalmasaydım şuan liseden mezun olduğum arkadaşlarımdan gerideyim onlardan geç mezun ve iş sahibi olacağım.
hayatı boyunca hayal ettiklerinin bir kısmına ulaşırken diğer kalan kısmının imkansıza yakın bir ihtimal olduğunu anladığı için motivasyonunu kaybetmiş, beklentilerini minimize ettiği için mutluluk seviyesini de minimuma indirmiş kişinin hissidir.
boş durmaktan olabilir. canınız istemese de sevebileceğiniz herhangi bir aktivite bulun. canınız istemeye istemeye yapın. bir süre sonra yerini farklı hisler ve düşünceler dolduracaktır.
Bazen bir şarkı, bazen bir kelime yetebiliyor insana aniden bir mutsuzluk çökmesine. Unutması gereken şeyler bir türlü çıkmaz zaten insanın aklından. en ufak bir detay bile bir anda geçmişe götürüyor ve bir geceyi daha hiç ediyor bu düşünceler. Sanırım bu beynin insana şimdi siktim belanı demesi oluyor.
geldiği zaman mutlaka ortam değiştirilmeli ve ışığın seviyesi düşürülmelidir.
yüksek ışık hissedilen duygunun etkisini arttırıyormuş.
favori şarkılar dinlenilmeli, ani kararlar alınmamalı.
Geldiği gibi çabucak siktir olup gitmez. insanı evde tek başına yere oturtup hüngür hüngür ağlatabilecek kadar keskin ve güçlü bir histir bazen. Aslında sebepsiz gibi görünse de eğer zamanında içgörünüzü geliştirdiyseniz bu mutsuzluk hissinin derinlere gömdüğünüz birtakım korkularınızı herhangi bir şekilde dürtüklediğiniz için çöktüğünü farkedebilirsiniz.
Daha demin gülüp eğlenirken, yorganın altına kapanıp müzik dinleme eylemidir. Genelde lise dönemlerinde çok sık yaşanan bir durumdur. insanı hayattan edebilir.
"mutsuzluk, nefes alan her şeyin dokusunu oluşturur"
bunu örtbas etmek için uğraşıyorsun. ya da aklının iplerini salıyorsun. sabır bu noktada önemlidir ancak gerçek mutlaka önüne tekrar çıkacaktır. yüzleşeceksin.
Aniden gelen mutluluk hissi gibidir.
Biri çiçekler için; "ulan ne çiçekler var şu dünyada renk renk." demenize sebepken diğeri; "amk her yerde çiçek, anca etrafa böcek doluşturuyorlar" demenize sebeptir.
Bir sen iki farklı ruh hâli. Tarafını seç, asabımı bozma.
Genellikle güzel bir gün geçirdikten sonra akla gelen kötü ve hatırladıkça içinize birşey oturtan anının akla gelmesiyle oluşur. Önce o anıyı reddeter sonra da o anı hakkında uzunca bir süre düşünürsün.
bazen aniden gelir. mutlu olduğunu düşünürsün, sonra derinlerde bir yerlerde içini bir kasvet kaplar. en ufak bir karartıda o'nu görürsün ve işte o an içine gelen mutsuzluğun ne olduğunu anlarsın. önce bir hassiktir ya ne oluyor ben iyiydim dersin, sonra o mutsuzluk karamsarlığında karanlık bir odada bir başına oturup olan biteni düşünürsün. ne o an içine birden gelen mutsuzluğu, ne o'nu ve de olanları anlayamazsın. bu sırada küllükteki sigaralar bir bir çoğalmaktadır ama durmaz/duramaz devam edersin.
belki o'nu çok iyi tanımıyorsun. belki de kendine bahaneler üretiyorsun. sevmek için, unutmak için, özlemek için, özlememek için, her şey için. unutmaya çalışırsın, belki de unutmaya çalıştığını unutmak istersin. o an içinde beliren mutsuzluk hissi ile kendine kızarsın. elin telefona gider, mesaj atmak aramak istersin. bu kadar sağlıksız düşünce içinde en sağlıklı eylem yapmamaktır. belki unutur, belki unutursun düşüncesi ile uzak durmaya çalışırsın. böyle kolay olmadığını ben de biliyorum. o' da biliyor, sen de biliyorsun.