Khaled hosseini nin yeni kitabı. Uçurtma avcısı ve bin muhteşem güneşten sonra yeniden bir solukta iç çeke çeke kitap okuma ruhumu canlandırdı. Ve uzun zaman sonra bir kitapçı da sıra beklerken beni heyecanlandırdı.
kapağında yazanlarla bile şahsımı etkilemiş romandır. kim bilir içinde neler var. okuyup göreceğiz değerli yurttaşlarım.
--spoiler--
gece vakti, çölü bir el arabasını çekerek geçen bir baba. arabanın içinde annesiz iki çocuk; iki kardeş; biri kız, biri erkek. küçük peri için ağabeyi abdullah, ağabeyden çok öte. on yaşındaki abdullah'a sorsanız peri, her şey demek.
--spoiler--
ilk olarak korsan kitap satıcılarının raflarında ismi ve ön kapağıyla ilgimi çeken eser olsada konusununda hoşuma gitmiş olması sebebiyle d&r dan gidip aldığım ve karadayı'nın bitimine müteakiben okumaya başlayacağım eser. okuduktan sonra daha detaylı bir yazı yazacağım.
herkesi bilmem ama daha sayfa 240 larda olmama rağmen yeterince etkilemiş olan kitap. bundan sonra uçurtma avcısına geçeceğimin sinyalleri çoktan verildi.
khaled hosseini (meslektaşım buarada) kitabını ilk kez okuyucağım (tamam be vurmayın hemen). ilk olarak 've dağlar yankılandı' ile başlıyim dedim çünkü söylenenlere göre diğer iki romanından bir tık alttaymış.
uçurtma avcısı ve bin muhteşem güneşin muhteşemliğinden mütevellit çok şeyler umarak okuduğum kitap. ama olmamış be üstad kötü bi kitap değil tabi ama bu sefer veremedin o hisleri.
yine de khaled hosseini yazmaya devam etsin ömrümün yettiğince okurum kitaplarını.
her türlü olumsuz ve tatminsiz fikre saygıyla yaklaştığım ama fazlasıyla yeterli bulduğum hosseini kitabı..
diğer iki kitaba nazaran daha deneysel ve farklı bir tarza gitmiş hosseini.. bence uçurtma avcısı'nda aldığı "sömürü" eleştirilerinin payı var.. uçurta avcısı'nda ve bin muhteşem güneş'te biraz uçlara yaklaşan duygusallık hakimdi.. okuyanı üzüyordu.. ve dağlar yankılandı'da bundan uzak durmuş, olayları sömürüye daldırmadan, biraz daha rasyonel ele almış.. ve bence gayet de başarmış..
ben hosseini'nin diskografisinde bin muhteşem güneş'i uçurtma avcısı'nın önüne koyan bir okuruyum.. işlenenen konu, verdiği duygu vs. ve bence ve dağlar yankılandı'da hoessini, biraz kendisini ön plana atmış.. "aslında bu kadar duygusal şeyler yazan adam değilim, ben de hayata reel ve somut bakabiliyorum.." mesajı verebilmek için..
neticede algı ve beğeni meselesi.. ben bu kitabı ziyadesiyle beğendim.. farklı bir tarzı var.. evet çok karakter barındırıyor ama hepsinin birbirlerine olan bağlantıları ve kurguları son derece akla yatkın.. değişik olmuş ama ayakları yere basan bir kitap.. tavsiye edebilirim..
Hosseini yi severim zira cok sikildigim betimlemeler vardi bu kitapta ancak surukleyiciliginden bir sey kaybetmemis kitaptir. Onceki kitaplarinin tadini bulamayacaginizi dusunuyorum ben yine de karari siz verin.. abdullah ve perinin ibretlik hikayesi:)
