bugün

Tüm kızları tek tek dudaklarından öpmek.
Uyku saatinde uyumayarak anaokulu içinde dolanmaktır.
Okuldan kaçmak.
sandalye kapma oyununda finalde 2 kişi 1 sandalye varken sandalyeye atlamak.
karşı sınıfla lego savaşı yapmak

bonus ; tahterevalliyi mancınık yapıp legoları öyle atmak.
(bkz: altına kaçırmak)
Taaa o zamanlar Anaokuluna giden zengin çocuğu söylemi. Bizim zamanımızda anaokulu vardı da biz mi gitmedik.
küçükken yaptığım şeydir sınıfta sıkılıp hep altıma işerdim böylece eve göndermek zorunda bırakırlardı az dayak yemezdim annemden .
ağlamak...
Faaliyet masasının altına girip etkinliklere katılmak istememek.
uyku saatinde herkes uyurken tuvalete gitmek..
bebeğimi ezen bi çocuk vardı. onu dövmüştüm. sonrada okuldan kaçmıştım. annemler her yerde beni ararken ben o yaşıma rağmen anayoldan geçmiş yokuşları aşmış eve gitmiştim. Annem evde olmadığı için de babamın iş yerine gitmeye çalışmıştım da babam yolda bulmuştu beni. 2 saat kaçabildim yani.
Kızların oturduğu yerlere uhu sürmek. Hiç unutmuyorum bir gün hocaya yakalanmıştım ve uhu sürdüğün yere beni oturtmuştu, ne kadar gururuma dokundu anlatamam ama intikamımı olmak zorundaydım ve aldım tabi. Bunu hocanın oturduğu sandalyeye uhu sürüp elbisesinin yırtılmasına sebep olarak yapmıştım.
ÖĞRETMENden utanılıp altına sıçmaktır.
Uyku saatinde hocaya uyuyo numarası yapıp o gidince oyuncak evin içinde saklanıp ortalığı karıştırmam...
ayağa kalkıp sandalyesine geri geri oturmaya çalışan bir çocuğun sandalyesini çekmiştim çocuk düştü arkasındaki ahşap dolaba kafasını vurdu kafası kanıyordu epey gürültülü bir şekilde ağlıyordu napcağmı bilemedim ağzını kapattım ağlaması bitene kadar bunu böle tuttum, düşününce o yaşta yapılacak bir iş değilmiş bu
pandik atmak.
Müdürbey bu çocuğa anaokulu yok babaokulu var diyip 1.sınıfa gönderdiğinde yanında oturan kızın osurmasına güldüğüm için öğretmenden tebeşir yemiştim.

Şimdi düşünüyorum da o osuruğa gülmek ne büyük çılgınlıkmış , vay be.

Amk öğretmeni de keskin nişancılara ders olacak nitelikte tebeşir atmıştı.
Anaokulunda çocuğun birine yumruk atmıştım. Az daha anaokulundan atılıyordum. Bu da boyle bir anımdır.
Sevmediğim bir erkek vardı. Arkadaşımla bana çok takılıyordu sandalye atmıştım. Pişman değilim.
yok. çünkü gitmedim. kendim gitmediğim gibi yaşıtlarımın da gitmediğini sanıyordum. tek gariban bizim mahalleymiş.
ilk gün altını pisletmek. korkudan kimseye söylememek. Farkedilince yerin dibine girmek. Çalışan annenin okula çağrılması. Anneden bir çuval sopa yemek. Salya sümük ağlamak. Bu bir çılgınlık olmalı.

30 sene geçmiş, nasıl iz bıraktıysa unutulmamış.