evden çıkılması zorunlu ve acil anlarda anahtarı arayamadan/bulamadan veya unutkanlığın tavan yaptığı bir dönemde anahtarı almadan dışarı çıkma durumudur. Bir kaç kez tekrarlanıldığında akıllık edilip yakın bir arkadaşa yedek anahtar bırakılarak telafi edilebilir. Veya apartmanınıza güveniyorsanız, kısa süreli bir iş yapacaksanız, hele de sigaranız bitmişse ve anahtarınız yoksa kapı arasına ev arkadaşınızın hayvani büyüklükteki basket ayakkabısını koyup gönül rahatlığıyla çıkabilirsiniz. aceleyle bakkala koşarken apartmanın giriş kapısının da anahtarla açıldığını unutmayın yalnız ve o kapıyı nazikçe geri dönecekmiş gibi kapatın. Yoksa aylardır muhatap olmadığınız komşunuza megafondan kendinizi tanıtıp, şaşkın ve paranoyak kadına neden kapıya ayakkabı koyup dışarı çıktığınızı anlatmak zorunda kalabilirsiniz.
kahvekremasi: evet şimdi koşarak bakkala gidiyorum. Kimse farketmeden eve geri dönüyorum.
(apartmanın çıkış kapısı gürültüyle kapanır. kahvekremasi kalakalır)
yoldan geçen adam: iyi misiniz hanımefendi?
...
kahvekremasi: ayten teyze ben kahvekremasi... hani karşılşıyoduk ya sabahları staja giderken. kapıyı bi... tamam ayten teyze ben bıraktım ayakkabıyı. valla hırsız değilim ayten teyze (keşke ateş de alaydım yanıma) yukarı geliyim görürsün bak...
kafanızda sürekli sorularla boğuşan bir bünyeyseniz ve birşeylerin içinde boğulmuşsanız ki bazen iş yoğunluğu olur bazende aşk , bu sebeble dalgınlıktan gözünüzün bir şey görmediği bu anlarda sıkça rastlanan durumlardan biridir sadece..
evde tüm gün yalnızsanız ve dvd keyfi yapmak için marketten cips, kola ve bilimum ihtiyaçları almak için çıkarken böyle bir salaklığı yaptıysanız, kafanızı duvara vurmamanız için önünüzde hiç bir engel kalmamış demektir.
(bkz: kendimden biliyorum)
- alo anne! ya ben anahtarı almamışım. siz ne zaman döneceksiniz?
+ allah cezanı vermesin senin emi. gece 10 gibi döneriz. oğlum sen niye ...
- iyi, maç var onu izleyeyim o zaman
