kendilerini zamanla tüketmek yerine daha geliştiren bir gruptur.
genelde gruplar ilk albümlerinde bütün birikimlerini ortaya sererler ve diger albümlerine bişi kalmaz ama amon amarth ın ilk albümleri ile 2006 albümülerini karşılaştırırsanız ne anlatmak istedigim anlaşılır.
sürekli savaştan bahseden, savaşa yüreklendiren şarkı sözlerine sahip metal grubu. şarkı sözleri türkçeleştirilip marş yapılsa çok tutar benden söylemesi.
az önce facebook vasıtasıyla gelen mesaja göre 6 aralık cumartesi gecesi istanbul'da konser verecek olan isveçli amerikan güreşcisi kıvamındaki ağır abiler.
yeni albümleri ile twilight of the thunder god her zamanki gibi biz metalik bünyeleri coşturmuş, norveçli melodik death* metal grubudur.
eğer gelecekleri kesinse istanbul konserine gitmeli, hadi senkronize kafa sallamaya millet!!..
tarih altı aralık 2008 ve saat 20.oo, (+- 5 dakika kayma olabilir. zamanlama müthişti ayrıca tebrik ediyorum)
beklendiği gibi, albümede adını veren twilight of the thundergod parçasıyla açılışı yaptılar. diğer parça seçimleride muhteşemdi. pursuit of vikings, victorious march, varyags of miklagard, death in fire ve metalwrath ile kendimizden geçtiğimizi söyleyebilirim. death in fire ve victorious march'ı hep birlikte söylememiz viking abilerimizi oldukça etkilemiş görünüyordu ki arada "gördüğüm en iyisi" diye bize gaz vermeyide unutmadılar. herkes gibi bende ses siteminden yakınmazsam olmaz şimdi. gerçekten ses sistemi iyi olsaydı bi o kadar daha iyi geçerdi. johan abimizin "teşekkürler, iyi akşamlar istanbul, efes pilsen" deyişleri ve ardından sırıtması hakikaten muhteşemdi. ben bu adamı bu kadar sempatik sanmazdım. boynuzu kaldırıp içinden birayı yudumlarken sık sık "şerefe" demesi ayrı bir sempati kazanmasına neden olmuştur benim gözümde. konser sonunda pena ve baget atışları normaldi, hep en öne attılar ama fredrik andersson'un son bageti biraz daha arkalara fırlatmasıyla oluşan izdiham görülmeye değerdi. domino taşı misali sahne önü kısmının sol tarafı komple yere yıkıldı. önümde bi *teyze'nin ayağına birkaç kişi birden düştü ama birşey olmadan kalkmayı başarabildi. her şeye rağmen tekrar ediyorum *muhteşem konserdi.
rock the nations 2004 konserlerinde türkiye'de ciddi bir hayran kitlesi olduğunu anladığım, şans eseri önlerde olmam sonucu delice kafa sallayarak eşlik eden, %99'unu er kişilerin arasında ezilme tehlikesi yaşadığım, sonrasında ise halime acıyan biri tarafından arkaya fırlatılarak kurtulduğum, yine de konserleri festivalin en hoş zamanlarından olan, sahneleri iyi isveçli grup.
viking metal denilince akıllara ilk gelen gruptur amon amarth.
Türkiye konseri pek beğenilmemiş fakat ne olursa olsun gitmeyi cok istemiştim, maddi kriz ne yapalım.
kendi tarzını oturtmuş, bin km. öteden duysanız "bu amon amarth" diyebileceğiniz bir grup. bazı gruplar vardır. tarzını yaratmıştır, değişmeyi sevmezler ya da özüne sadık kalarak çok az değişirler. onlar öyle kabul edilir ve sevilir. benim için bunlardan biri de amon amarth'tır. bir diğeri ise (bkz: obituary)
