cümle başıda kullanıldığında bir yalanlama, itiraz içeririr. cümlede ise öncesinden gelen ifadeyi geçersiz kılar, muhattap kişi algılamaz sadece ama dan sonra gelecek cümleye odaklanır. bu nedenlerden dolayı ama nın kullanılmaması onun yerine ve, yinede gibi bağlaçların tercih edilmesi hoştur, iyidir. olumsuz cümle ama olumlu cümle kalıbında ise son derece etkilidir.
varlığı anlamsız. en öznellerinden bu zaman, anlamsız.
mazereti, bahanesi, geçerli sebebi yok.
olmalı mı olmamalı mı değil, olmamalı.
anca böyle. "ama" demezken daha dik, daha kuvvetli ama; ama, derken daha mı kendinden?
fazla da uğraşmamak lazım. zaten bağlaç nihayetinde*.
kendinden önce gelen cümleyi anlamsız kılan bir niteliği mevcuttur. bir arkadaşa senin için çiğ tavuk bile yerim ama bunu benden isteme demek aslında senin için çiğ tavuk yemem demektir. yani ama kelimesini kullanıyorsanız bilin ki önceki hükmü geçersiz kılarsınız. mümkün olduğunca ama'lardan uzak durun.bi de keşke'lerden.
çelişkili iki cümleyi bağlamaya yarar.
her suçlamada, savunmanın diline pelesenk olur.
kendinden önceki cümlenin yalan olduğuna delalet edermiş:
seni çok seviyorum ama artık yoruldum. ** * *
