7 gun yillik iznim kaldi. 5 gün izin alirim, haftasonlari ile 9 gun olur. 1 depo benzin alsam şöyle egeye kadar gider gelirim. ama küçük bir yerlesim yeri bulmak lazim. Köyceğiz falan olur aslinda.
beni neredeyse hiç yalnız bırakmayan istek. şöyle birkaç yüz euro param olacak, bir şengen vizesi pasaportta ve bir de sırt çantası... otostop çekerek, kamyonlara atlayarak, sınır köylerinde ansızın köylülerin kapısını çalıp onların evinde kalarak bir seyahat yapacağım... insanı daha özgür hissettiren hiçbir şey yok.
şu aralar istediğim tek şey.. sadece ben, kendimle kalayım. neresi olursa.. telefon dahi olmasın yanımda.. bolca düşüneyim.. herşeyi sorgulayım.. kendime acıyıp ağladığım zamanlar olsun.. ve bol kahkahalarım.. çıplak ayaklarla kumda yürüyeyim.. herşeyden arınayım.. falan.
Nereye, ne zaman, nasıl, hangi parayla gibi deli sorularla dans edip, akabinde, dizinizi kırıp oturduğunuz, lollipop kıvamında bir istektir...
Lollipop biter ve çubukla başbaşa kalırsınız...
zaman zaman gelen istektir tüm dünya basıma yikiliyormus gibi gelir, bir dert için dertlenmem yalniz;artik birikmistir icimde.gitmek istersin geride kimim var ki bağlı olduğum zaten diye düşünürsün.ama paran yoktur ya en cok o koyar iste.
Canınınız sıkkın olduğunda, herşeyin boğazına düğümlendiği anlarda, sıkıntılar dayanılmaz bir hal aldığında kafa dağıtmak istemek. Kaçmak değildir ama son bir gayret gitmektir.
insanın kafasını emanete bırakacağı bir yer olmalı. Bu kafayla nereye gidilir, insan kendinden ne kadar uzaklaşabilir ki? Nereye giderseniz gidin, gövdenizin üstünde duran başınız saksı vazifesi görmediği sürece boştur.
T: için yol çekmesi. Boştur. Çeyrek asırdır içim yol çekiyor. Boş.
