saçmalamamızı izleyip eğlenmek, yani eğer ben allah olsaydım öyle yapardım ama gökten inek falan da yağardı, millet kafayı yerdi anarşi kaos falan, belki de dinazor devri öyleydi. Tanrı eğlenmek için o kocaman canlıları yarattı ama sonra da sıkıldı onlardan gitti bizi yarattı, ne bileyim ne biçim başlık lan bu töbe töbe...
bakalım kendilerine verecegim beyni kullanacaklar mı merakından. biz beynimizi kullanıp dogruları buldukca mutlu oluyordur. Direk Allah ın emri dedikleri icin inanacaksak yapacaksak sorgulamayacaksak beyne ne gerek var ?
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Efendimiz Rabb'ından naklen anlatıyor: "Allah şöyle buyurdu; 'Ben bir gizli hazine idim, bilinmemi istedim. Halkı yarattım, nimetlerimi onlara sevdirdim. Böylece beni bildiler."
kimsenin ölmeden bilemeyeceği, ancak fikir üretebileceği eylem.
hayatta en mutlu olduğumuz anları düşünelim, en heyecenlandığımız, en zevk aldığımız, en korktuğumuz ya da aşık olduğumuz zaman ki enerjimizi. sizce bunlar neden bu kadar güzel? çünkü yaşıyoruz, ne zaman ölececeğimizi bilmeden, yarınımız var mı yok mu bilmeden ve nefes alıyoruz, hissediyoruz. bazen günah işlemek, yasak olan şeyleri yapmak, korkmak, heyecanlanmak bile bize büyük haz veriyor. yani ana fikir yaşıyoruz.
acaba ölümsüz olsaydık, sonsuz güzellikte, hata yapmadan, günah işlemeden, korkmadan, heyecanlanmadan, saf saf yaşasaydık; herşey bu kadar çekici olur muydu? hayatı en kötü giden insanlar bile kolay kolay yaşamaktan vazgeçmez. çünkü yaşamak güzel. belki de allah bizi bu tatları alalım diye yarattı?
ömer hayyam ın dediği gibi;
oyunu oynayan tanrı bizlerse dama taşı
işin doğrusu bu gerisi laf-ı güzah
onun için dünya bir dama tahtası
bizlerse birer oyuncak.
hakkında kafa yorduğum konu.
melekler insanın yaratılmasına kırılıp allah' a sitemle;
- yarab, biz sana yeteri kadar kulluk yapmıyor muyuz da, yeryüzünden fitne fesat çıkaracak insanoğlunu yarattın? diye sorduklarında, o bilginin sadece allah' ın katında olduğu manalanmıştı.
islama göre allah, insanları ''kendi güzelliğini tanıyıp bilsinler'' diye yaratmıştır denilebilir bir anlamda. nietzsche' nin sabaha karşı güneşe çıkıp;
- ey ulu yıldız! ben olmasam mutluluğun nice olurdu! demesi gibi.
Sanıyorum ki, eğer tanrı varsa ve bizi yaratmışsa amacı övülmek olabilir, çünkü dini rituellere baktığımızda bizden 5 vakit secde etmemiz istenir, şükretmemiz istenir, onun tek ve en büyük olduğunu kabul etmemiz istenir, bunu dini kitaplar aracılığı ile ister, övülmek istemeyen bir varlık neden insanları dünyaya getirip sürekli ona inanılmasını ve büyüklüğün ya da tek olmasının sürekli vurgulanmasını ve kabul edilmesini ister? en kudretli varlık buna neden ihtiyaç duyar?
"ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım!"
kul olmak için, tapmamız için. demek ki allah'ın tapılmaya ihtiyacı varmış; o da bizi yaratmış. daha fazlasını yazmayacağım zira bir kısırdöngü sonrası inkar başlar. en iyisi ne biliyorsan o!
bu soruyu sorduğunuzda aldığınız cevap genelde bellidir.
"o'na kulluk etmemiz için yarattı"
bence yanlış. bizim kulluk etmemize ihtiyacı mı var? başka bir sebebi olmalı kesin. belki de bir heykeltraş'ın ıssız adaya düştüğü zaman heykel yapması gibi de olabilir. adam yalnız olduğu için sıkıntıdan sadece sanatını icra ediyor mesela. böyle de olabilir. ama yanıtını asla bilemeyeceğimiz bir sorudur bu.
