Son 3.5 yılda kimsenin aklına düşmemiş bir eylem. Çok cesur gereksiz yere cüretkar arkadaşlar var demek aramizda. O kadar da popüler bir eylem ki hâlbuki.
bir çok insan yaşarken unutuyor bunun gerekliliğini. o kadar unutuyor ki O'nun yarattığını beğenmeme, hatta kimi zaman da eziyet etme cesaretini gösteriyor. çok yazık.
vicdanının hesap veremeyeceği her şeyden korkmalısın. bunu allah ile noktalamamalı, farzet ki bir köpeğe yapılmayacak olanı yaptın, o köpekten korkacaksın. inanan için bunun ahireti, inanmayan için evrende önünü kesecek bir dönüşü olacaktır.
vicdan azabı, insanın içinde bir cehennemdir. güzel demiş byron.
göremediğimiz bir şeyden korkmaktır.
- allah ı gördün mü hiç ?
+ hayır görmedim tabikide.
- peki o seni nasıl korkutuyor ?
aynı diyalogtaki gibi.
- allah a nasıl inanıyorsun ?
+ o evreni ve bizi yarattı.
- buna tanık oldun mu?
devam.
+ o bizi yaratmadan önce hepimizi secdeye yatırmış.
- hatırlıyormusun bunu ?
+ hayır kuran-ı kerimde yazıyor. şeytanda bunu reddetmiş o bu yüzden kötü.
- ne güzel hikaye. devamı varmı ?
- allahtan korkmalısın.
+ neden ?
- çünkü o şüphesiz yaratandır.
+ ama şüphe edenler niye var ?
- çünkü onlar korkmuyor, inanmıyorlar ve kötü yoldalar. *
+ demekki şüphe ediyorlar.
aklıma bir yiğit özgür karikatürü getirmiştir.
bir grup kahveye girmiş, orda imamı bulmuşlardır, endişeli bir ifade ile konuşurlar;
-hocam biz 3 aile birleşip günaha girmeye kadar verdik
-lan hani danaya girecektiniz
-ateist olduk biz
-ee niye 3 aile birleşiyorsunuz
-korkuyoruz allah'tan
allah'tan korkarsın. normaldir bu. o kadar güçlü ki yani, "allmighty" der gavur. korkman en normal tepki bu duruma karşı. sen her ne kadar "arkadaşız biz, yan yana biz omuz omuza, hep beraberiz" şeklinde dolanırsan dolan, onun keyfine tabisin. keyfi istediği anda istediği şeyi yapabilir, yapar da. nice kavimler helak oldu, bilmez miyim? bilirim. o sebeple korkarım. bir yanlışımı görürse mahveder diye endişe ederim. nihai olarak; bu stresi çekmektense, selamı sabahı kesebilir insan kendisiyle, "ne olacaksa olsun" deyip.
amacı ne olursa olsun, "aklına gelen ve gelmeyen her şeyi" yapmaya kabil olan kişiden korkarsın ağa. o açıdan, normal bir duygu durumudur. yani ters gününe gelir, kötü zamana gelir.. bir yanlış anlaşılma olur? "her şeye" kabil birisi bu.
"kişi en çok sevdiğinden korkar" tezinden hareketle en çok sevilmesi gerekenden korkmaktır.
yaptıklarından o'nun göreceği endişesini damar damar hissedip sadece sevenlere, aşıklara ait bir hassasiyetle ince eleyip sık dokumak durumudur. allah'tan korkulur ve korkup yapmadığımız ya da utanıp kaçtığımız fiiller hep o'nun korkusuyla güzeldir.
korku degilde sevgi saygı olmalıdır ama islamda bunlardan cok hep bu korkudan bahsedilir kaynar sularda ateşlerde yanacaksınız gibilerden söylemlerle hep insanlar korkutulmusur. halbu ki yasak olan seyleri korkudan degilde tanrıya olan müthiş sevgisinden ve saygısından yapsa insan, bence daha bir insan sıfatını hak eder... diğer durum cıkar ilişkisinden başka bir şey degildir!
oyle emredildigi icindir. yoksa cehenneme gidersiniz. ama dinde zorlama yoktur. birde allah icin cihad vardir ama o baska konu. (bkz: islam hosgoru dini midir)
risale i nur'da bu korkunun nasıl bir lezzet ihtiva ettiği aşağıdaki şekilde geçmektedir:
Evet, havf*da lezzet vardır. Eğer bir yaşındaki bir çocuğun aklı bulunsa ve ondan suâl edilse, "En leziz ve en tatlı hâlet*in nedir?" Belki diyecek:
"Aczimi, zaafımı anlayıp, vâlidemin tatlı tokatından korkarak, yine vâlidemin şefkatli sînesine sığındığım hâlettir."
Halbuki bütün vâlidelerin şefkatleri, ancak bir lem'a-i tecellî-i Rahmettir*. Onun içindir ki, kâmil insanlar aczde ve havfullahta* öyle bir lezzet bulmuşlar ki, kendi havl ve kuvvetlerinden şiddetle teberrî* edip, Allah'a acz ile sığınmışlar. Aczi ve havfı kendilerine şefaatçi yapmışlar.
varlığını herkesin öyle hemen hissedemeyeceği bir duygudur. bu tamamen insanın kendi içinde yaşadığı bir şeydir ve de çok gariptir..
mesela bir dua edersiniz. yalnız başınıza, sadece o ndan istersiniz bir şeyler ve sadece istediğinizi siz bilirsiniz. isteğinizi yerine getirir. şükredersiniz.. istediği her şeyi yapabildiğini görünce de korkarsınız. ama öyle bir korkudur ki, korkarken inanılmaz bir sevgi hissedersiniz. yani bu aslında korku değil güvendir. o na güvenirsiniz. her şeyi yapabileceğini bilirsiniz. eğer o na layık olursanız, gazabına uğramayacağınızı da bilirsiniz. ama layık değilseniz işte o zaman çok korkun derim..
