efsanevi bir şarkıdır. efsanevi ötesidir hatta. az önce battlestar galactica'nın 3.sezon finalini izlemiş biri olarak söyleyecek pek bir şey bulamıyorum. mutluluk göz yaşlarıyla şarkının tüm versiyonlarını dinliyorum. bob dylan... jimi hendrix... bear mccreary...
öyle bir şarkıdır ki bu, şarkıdan başka şarkılar yapılmaktadır. garip oldu biraz farkındayım. ünlü avustralyalı grup wolfmother bu şarkıdaki karakterleri baz alarak joker and the thief gibi bir başka harika şarkı yapmışlardır.
itunes'a göre bear mccreary versiyonu en çok dinlenen şarkıymış. ben bear mccreary'nin twitter hesabının yalancısıyım. doğruysa içim burkuldu, hiç komik değil.
160 dakikalık blok dersten çıkıp, sigaramı yaktım yavaş yavaş, merkezi yemekhaneyi okul çıkışına bağlayan taşları ayakkabıların basıncına karşı çatırtılar çıkaran, etrafı yeşilliklerle dolu yolda yürümeye başladım. Boynumdan sarkan kulaklıkları kulağıma taktığım o sırada, yıldırım gibi giren davul sesini kulağımın tüm iç düzeneklerinde hissettim. Kafamı kaldırıp güneşe baktım hendrix'e göz ucuyla selamımı verdim ve Yürümeye devam ettim.
bob dylan'ın en meşhur şarkılarından biridir.kanımca bu şarkıda zirveyi efsane jimi hendrix cover'ı görmüştür.olağan üstüdür.fakat bir de eddie vedder performansı vardır bu şarkının.mutlaka dinlenilmesi gerekir.
buyrun : https://www.youtube.com/watch?v=jNC_JWAyQok
battlestar galactica'nın 3. sezon finalinde "aman tanrım" dedirten bir cover'ı bulunmaktadır -ki diziyi başından itibaren izlerseniz tüm bu kurguyu hazırlayanların suratına "frrrraaaakiiingggg son of a bitch" diye haykırasınız gelir.
her saniyesi mükemmel olmakla birlikte, 2.43 . saniyesindeki bass ritim ve özellikle de elektro soloyla bazı şeylerin yıkım/yok etme isteğini -agresif değil de şehvetli bir şekilde- veren, ruhu arındıran-sertleştiren-kırılganlığının üzerine koruma kalkanı sağlayan parça..klibin etkisi de var tabi.
(bkz: battlestar galactica)
(ve evet diğerlerinin görmediği bazı hislerin devamı boşlukta -uzay mı dersin bilmem- yer edinmiştir)
