Mehmet Coşkundeniz' in muhteşem yazılarından biridir.
Aldattım Seni
Şaşırma bu çok soğuk bir gerçek. Aldattım seni Kimdi senin yerine koyduğum, kiminle paylaştım tenimi, kimi öptüm, kimi okşadım, kulağıma aşk sözcüklerini fısıldayan kimdi?Hatırlamıyorum Ama aldattım seni.
En az yokluğun kadar acı bu. Kendimle bir hesaplaşmaydı benimkisi.. SENi SENSiZ YAŞARKEN SICAK BiR ELiN DOKUNUŞU iYi GELiR DiYE DÜŞÜNDÜM. Hani hastasındır ve seni iyi edecek diye bulabildiğin ilk ilacı yutarsın ya, bu da öyle bir şey işte.. Yüreğimdeki acıyı iyi edecekti, öyle sandım. Özlem bitecek, hayata dönecektim, bunun için dokundum bir başkasına
Belkide senin gözlerine benizyordu gözleri Yoksa adımı seninkini andırıyordu?BELKi SESi HiÇ YABANCI GELMEDi. Yada rakı kadehini dudaklarına götürüşünü benzettim sana. Oturup saatlerce ne konuştuk peki? SENi Mi ANLATTIM ONA? içimde kapanmasından ümidi kestiğim yaranın, yokluğunda nasıl büyüdüğünümü yoksa?
Aldattım, hatırlayabildiğim tek şey bu. Hayır sarhoş değildim. iÇKi BiR SÜRESiR ETKi ETMiYOR BANA. Saatlerce içsem bile devrilen sadece kadehler oluyor, ben yine ayaktayım. Oysa istiyorum kendimden geçene kadar, boğulana kadar içmeyi. Olmuyor işte. Bu yüzden farkındayım her şeyin.
Bunu bu kadar kolay söyleyebildiğime şaşırıyorum aslında. Yüreğime hiç kimsenin girmesine izin vermezken bedenimi başkasının ellerine nasıl teslim etim anlamıyorum. Neresi olduğunu bilmediğim bir yerde, birdaha asla görmeyeceğim bir yatak odasında, adını bile şimdi hatırlayamadığım biriyle uyandım işte. Yanımda gecenin yorgunluğuyla uyanan o beden sana ait değil ve bu bile yeteri kadar acı verici.. Aldatanlardan biriyim bende artık. Dışarıdaki herkes kadar kirliyim. Ne garip.. Bir suçluluk duygusu hissetmeliyim; ama yok Kim bilir, BENi SENSiZ GÜNLERi YAŞAMAYA MAHKUM ETTiĞiN iÇiN SENi SUÇLUYORUMDUR BELKiDE Kendi suçluluğumu örtmek için bulduğum bir kaçış noktası belki. Dışarıya çıkınca geceye dair hiçbirşeyin önemi kalmayacak. Hiçbirşey olmamış gibi davranacağım biliyorum, biliyorum. Biraz azalsaydın, biraz unutsaydım seni daha da suçlu hissedebilirdim kendimi. AYNI NOKTADASIN VE BEN SENi YAŞAMAYA DEVAM EDiYORUM. Yine de bil ALDATTIM SENi Hepsi bu
bir nedeni yok. yol oraya gidiyordu. yürüdüm ben de.
--spoiler--
ömer iyi çocuktu. ama fena bir kusuru vardı. insanlara fazla güveniyordu. sırf seviyor diye onları tanıdığını zannediyordu. eğer geriye dönüp söyleyebilsem söylerdim. ömer derdim her ihanet sevgiyle başlar
--spoiler--
Aldattım seni. Bedenimle değil hemde ruhumla. Senin beni sevdiğini bile bile. Benim seni sevdiğimi bile bile. Şimdi nasl yaşarım seninle. Nasıl bakarım yüzüne. Hıc hak etmedimki seni zaten.
aldatmak uzerinden romantik edebiyati yapanlari da gordu ya bu gozler, daha bi boka sasirmaz. sevginiz de karakteriniz de yerin dibine batsin. edebiyat yapip bir de kelimeleri kirletmeyin.
