Aldatılandan çok aldatan acı çekiyor bence. Çünkü aldattığın kişi durumu bilmiyor ve sen en başta kendi kendini kandırmış oluyorsun. Yani kendini kandırmak ve bir yalanın içine sürüklemek fazlasıyla acizce ve ucuz değil mi?
bu konuda büyük konuşmamak gerek ama son zamanlarda fazlasıyla normalleştirilmeye başladı bu olay. normalleştirenlerin bir gün en sevdikleri tarafından aldatılmalarını temenni etmek düşüyor bize de.
Aldatan insanı bir kaşık bal yemek yerine bir kovan balı yemeye çalışan insana benzetebilirim. Nasıl desem büyük mutlulukları her zaman tadabilecegini sanır böyle insanlar ve sonuçları hesaba katmazlar.
Ben kitap eleştirmeni falan değilim evet ama güzel kitapla gereksiz kitap arasındaki farkı anlayacak kadar da okumuşumdur sanırım. Coelho'nun daha önce birkaç kitabını okumuş ve çok beğenmiştim.
(bkz: simyacı)
(bkz: veronika ölmek istiyor)
(bkz: şeytan ve genç kadın)
(bkz: brida)
Ve haliyle bu kitabı da bende beklenti oluşturdu. Fakat beklentilerimi karşıladı mı derseniz, cevabım hayır. Zira kitap boş. Size bir şey katacağını sanmıyorum. Yani en azından benim gibi okuduğundan verim almak isteyen kişiler için bir anlam ifade etmeyecektir. Ama genel yorum olarak "okunur ya" diyebiliriz. Hani okumasan da olur ama oku yani gibi.
--spoiler--
Çocukken ağlarsak ilgi, üzüntümüzü belli edersek de teselli göreceğimizi öğreniyoruz. insanları gülümsememizle ikna edemediğimizde gözyaşlarımızın mutlaka işe yarayacağını biliyoruz.
Büyüyünce ise -banyoda kimselere duyurmadan ağladıklarımızı saymazsak- çocuklarımızın yanı haricinde ne ağlıyoruz ne de gülüyoruz. insanlar bizi savunmasız görüp bundan faydalanmak isteyebilir diye duygularımızı belli etmiyoruz.
Uyku her derde deva.
--spoiler--
Tensel sonuçları olan tinsel kandırmacadır. Ancak Kanan ve kandırılan yoksa bu aldatmak değildir.
Stefan zweig "tokluk, açlıktan daha az kışkırtıcı değildir" der, çok doğru söyler ve şöyle betimler Korku adlı nefis eserinde:
"Fırtına veya bunaltıcı sıcak kadar havanın durgunluğu da insanı rahatsız edebilir, aynı şekilde ılımlı bir mutluluk da talihsizlik kadar kışkırtıcı olabilir."
Aldatmak düşüncede başlar. Başka birine bakıp onunla ilgili hayal kurmak bile aldatmaktır benim gözümde.
Ayriyeten etkileri hiç geçmez. Her gün öldürür insanı içten içe...
