eğer akrabalarınızı uzun zamandır görmüyorsanız ilk saatleri güzel geçen ziyaretlerdir.ilk saatleri diyorum çünkü zaman ilerledikçe konu$ulan konular tekrar tekrar konu$ulmaya,sorulan sorular tekrar sorulmaya ba$lar.
-ee deli senin okul nasıl?
+iyi bikaç ders var i$te halletmem gereken o kadar.
-iyi iyi yaparsın sen.
bir süre sonra...
-ee deli anlat bakalım okul nasıl,hayat nasıl?
+ya i$te sıkılıyorum derslerde iyi gibi i$te.
-hmm...gibi.düzelt bence onları bak sonra sorun olurlar.
saatler ilerler...
-ee deli dersler nasıl?
+afkgfelşkfg.
-iyidir iyi çalı$ırsın sen.
+lfkgfdblk.
ps:bu ziyaretlerde hep insanlar tarafından dinlenmediğimi dü$ünürüm.nedense?!
Günümüzde gittikçe seyrekleşen ziyaretlerdir. Canlı tutulmalı ve emek verilmelidir.
Yalnızlaşan ve mutsuz toplumlardaki en büyük sorunlardan biridir.
Özellikle birinci dereceden akrabalarla, ilişki içinde olması faydalı ve gereklidir diye düşünülendir.
Çocuk, teyzesini, dayısını,amcalarını, halalarını ve hatta kuzenlerini tanımalıdır.
Edit: Bu söylemler, can acıtmayan, cici akrabalar için geçerlidir!
Bilgisayar başında solan bir nesilken sevgili anne babamın daha akrabalık paradokslarını çözemediğim , kim kimin halası hangisi hangisinin kızı anlayamadığım sözde akrabacıllarımıza olan ziyaretlerde üzerimde uyguladığı psikolojik baskı ve yapmacık surat ifademden oluşan bi kaç saatlik işkence şekli.
-hoşgeldiniz efendim nasılsınız?
-teşekkür ederim efendim siz?
-ben de iyim. çoluk çocuk nasıl?
-iyiler efendim.
ev sahibi çocuklara dönerek:
-nasılsın yavrum annen baban nasıl?...
