Kendimin düzgün bir tane kuramayacağını anladığım kurum. Her zaman kendi anne ve babam benim için en iyi olacak, tek olacak. Hiçbir dost ya da sevgili sizi aileniz gibi sahiplenmiyor.
Türkiye’de mutsuzluk sebebidir. En rahat ailede bile çok baskı vardır, çocukların fikirleri önemsenmez, 30 - 40 yaşına kadar her şeyine karışılır... böyle böyle psikolojisi bozuk, kimsenin fikrine önem vermeyen, saygısız, herkesin hayatına karışma hakkı olduğunu düşünen bir toplum ortaya çıkıyor.
bizim en yakın düşmanlarımızdır. onlara düşmanını yakın tut felsefesiyle yaklaşılmalıdır. insanları gerçekten tanıdığınızda, kimseye güvenmezsiniz. ama ailenize bile güvenmediğiniz noktaya gelirseniz gerçekten insanları tanımışsınızdır. sizin iyiliğinizi isteyen ailenizin, aslında ne kadar kötü sonuçlara gebe bırakmaya çalıştıklarını fark edersiniz. o yüzden her zaman kendi yolunuzdan gitmek çok önemlidir. ama aile kavramı öyle bir şeydir ki onlarla ilişkiyi tamamen kesmemek zorundasınız, açık açık düşmanlık yapmadıkları sürece. çünkü bu insanda nedensizce bir boşluk ve huzursuzluk oluşturur.
Ben ailesiyle problemleri olan hiçbir insanın mutlu olduğu görmedim. Önüne dünyaları serin, istediği okulu, aşık olduğu sevgiliyi, fedakar dostu, istediği kadar mutluyum, ben eğleniyorum, ben duygusuzum desin.Hani Ailesi kalbinde yara olan çocukların hiçbir zamanı hüzünsüz geçmez
Eskiden anne, baba, çocuğun olduğu yapı, aile olarak adlandırılırdı. Fakat şimdi anne-çocuk, baba-çocuk, kadın-adam, adam-adam, kadın-kadın, kadın/adam-kedi/köpek, nine/dede-çocuk ikilileri de aile diye adlandırılır. Aile olmak için evli olmak, genetik yapıdan benzer olmak, aynı soydan gelmek gerekmez. Güven, sevgi, saygı vb. karşılıklı olduğu sürece ve duygusal "bağ" olduğu sürece aile olarak tanımlanır.
Ayrıca toplumun en küçük yapı birimidir diye tanımı küçültemeyiz. Toplum, aile ve bireylerden oluşur. Böylesine büyük bir toplumu oluşturan yapıya en küçük birim diyemezsiniz.
En önemli etken bağdır. Bağ olduğu sürece arkadaş-arkadaş da bir ailedir.
Hakkında ne zaman fikirlerimin kesinleştiğini düşünsem, o fikirleri kelimelere dökeceğim zaman girdaplanıp beni de içinde boğan bir yapı.
Aile birbirine koşulsuz destek olan insanların oluşturduğu, toplumun en küçük kurumudur.
Fakat destek olmak kavramının yanlış anlaşıldığını düşünüyorum. Kişi zor ve zaman gerektiren bir sürecin sonundaki başarıyı arzu ettiğinde ona; "bu kadar kendini üzdüğüne değmez" demek destek olmak değildir, yükünü biraz olsun omuzlarından almak, belki de o yolda kendisiyle bir adım atmak, taşıdığı taşı bir parça daha o hedefe yaklaştırmaktır.
Maraton koşmak isteyen insanı dinlenmeye teşvik etmek yerine sabah erken kaldırıp idmana göndermektir destek olmak!
Hayatlarımızın müstakil olduğunu kabullenip tecrübe edilmesi gereken konularda karışmamaktır, öğrenmesinin önüne geçmemektir.
Bir aile ferdimizin rahatını düşündüğümüzde onu rahat ettirecek değil; zorlukları aşmayı öğretecek bir tutum ile yanında olmalıyız ki bir dahaki sefer o zorlukları kendisi aşabilsin ve bunu yapabildiği için mutlu olabilsin. En sevdiğimizi iddia ettiğimiz insanlardan bunu çalmamalıyız.
Velhasıl kelam; günümüz hazırcılığı ve kabalığı ile bir arada tutulması çok zor olan kıymetli bir kurumdur.
(bkz: #40197255) şu entryme ek olarak aile başlığına devam.
-anne yarın ben erkenden çıkacağım haberin olsun?
-hayırdır nereye?
-ales sınavı var.
-ne ile ilgili bu sınav? amaaan neyse boşver. kazanamayacaksın zaten?
maalesef benimki pek diğer aileler gibi değil.
28 yaşımdayım mimarım. işsizim güçsüzüm. aileme destek olmak için mezuniyetten sonra anadolunun boktan bir ilinde kalıyorum. 1 yıldır kariyer.net'te mimarlık alanında iş ilanı verilmeyecek kadar boktan bir yer. ek olarak işsizliğim yüzünden ailem hep yüzüme laf tokatı yapıştırırlar. lise mezunu kız kardeşim bir giyim mağazasında 2.000 tl maaşlı bir işte. o bile benle alay ediyor. "o kadar okudun boşuna, senden fazla kazanıyorum" diyor.
yeter artık. yarın gidip askerlik için kredi çekeceğim, sonra 21 günlük askerlik için bekleyeceğim. ondan sonra bu adam gitti gider. bir daha bu boktan şehre dönmemek üzere elvada edeceğim. https://www.youtube.com/watch?v=HgczkwlDQ7s
insanın başına gelebilecek en şanslı şey güçlü, bağlı ve sevgi üzerine kurulu bir aileye gelmek galiba. böyle bir aileye doğmamış olabilirsiniz, ama böyle bi aile yaratabilirsiniz.
insanın koşulsuzca sevilmesi, desteklenmesi, paylaşması hayatı ilerleten en sağlam güç. hepimiz düşüyoruz, inciniyoruz. düşünce nasıl kalkacağını sana öğreten insanlar sayesinde hayatın içinden yorulmadan, yıpranmadan geçip gidiyoruz.