Kalemi kuvvetli, yazdığı kitaplarda ise daima kendini okutan bir hava vardır. Okumaya başladığınız ilk sayfalarda sıkılsanız bile daha sonra elinizden bırakmak istemeyeceğinize emin olabilirsiniz. (bkz: Elveda güzel vatanım)
patasana'sını okumuştum ilk.
unutulacak gibi değil.
birkaç kez de kitap imzalatmıştım tüyap izmir fuarında.
sadece edebiyatçı kimliği ile değil sıkı bir tarih araştırmacısı olmasıyla da dikkat çekmiştir hep.
hem türk yazını için hem de dünya yazını için kıymetli bir insan.
Hemen bütün kitaplarını aldım. Bir çoğunu, sırayla babamla okuduk. Beğenmediğim bir eserini hatırlamıyorum. O atmosferi bir karakter olarak içinden yaşamak harika.
Polisiye sever olarak, sultanı öldürmek dışında diğer eserlerinden tat alamadığım bir yazar. fazla tekrar ile boğuluyor eserler. Ayrıca şeytan ayrıntıda gizlidir adlı kitapta da beğenilen öyküler var.
Başıma bir şey gelmeyecekse hiç Ahmet Ümit okumadım demek istiyorum. Hep merak ettim kitapçıda gördüğüm zaman.
Hangisi en iyisi birisi söylesin de bu ay alıp okuyayım.
Sıkı polisiye romancımız. hikayelerinin baş kahramanı Nevzat komisere hayat veren şeytanın ayrıntıda gizli olduğunu hatırlatan yazar.
Hikayeleri akıcıdır, anlaşılabilir tarzı sayesinde okuyucuyu sıkmaz sürükleyicidir. Her bir romanı yeni bir macera yeni bir serüvendir. polisiyeye yeni başlayanlar için idealdir.
Kitaplarını okuyan biri için bir diğer kitabındaki olayları hemen hemen anlayabilirsiniz. Çünkü belli oturmuş bir tarzı var bu bir bakıma iyi olabilir fakat bir yerden sonra kitabın sonunu tahmin edebileceğin için zevk vermeyebilir. imza gününde ufak bir sohbetim de oldu sevecen bir yazar.
istanbul hatırası adlı kitabını okuduğum yazar. Daha çok polisiye romanlar yazmayı seviyor kendisi. Sultanı öldürmek'i de okuyacaktım ama bir türlü nasip olmadı.
"patasana" adlı eser, geç hitit dönemini anlatan destansı bir ifadeyle yazılmış. tabletlerdeki gizem ve hitabet muhteşem. ahmet ümit burada kalemine adeta şov yaptırmış.
Belki de kitaplarında eski istanbul romantizmi yaptığındandır bir garip seviyorum bu yazarı. Önceleri önyargılıydım popülerler kültürden hebele hübele diye lakin şimdi yiğidi öldür hakkını yeme, Ahmet Ümit biraz farklı.
